11 / 40
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Με τον παρόντα δεύτερο τόμο ολοκληρώνεται το Εγχειρίδιο του Γενικού Μέρους του
Κυπριακού Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου. Σε συνέχεια του πρώτου τόμου που περιείχε
τη γενική θεωρία και τη γενική εμφάνιση του εγκλήματος, παρουσιάζονται πλέον στο πα-
ρόν δεύτερο μέρος οι ειδικές εμφανίσεις του εγκλήματος και δη η απόπειρα, η συμμετο-
χή και η συρροή.
Και εδώ, όπως και στον πρώτο τόμο, ακολουθήθηκε η γενική ροή των παραδόσεών μου
στις φοιτήτριες και στους φοιτητές μου. Η αναφορά της κυπριακής και κοινοδικαιικής νο-
μολογίας επιδιώχθηκε να είναι η ευρύτερη δυνατή. Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε, πέραν της
επιδίωξης συστηματικής και μεθοδολογικής πληρότητας, σε πεδία ιδιαίτερου ενδιαφέρο-
ντος για τον νομικό της παράδοσης του common law. Εδώ εντάσσεται η πραγμάτευση της
μορφής ποινικής ευθύνης της συνωμοσίας, η σύγκρισή της με το οργανωμένο έγκλημα, η
εποπτεία των δογματικών μορφών της συμμετοχής υπό την τεχνική του όρου έννοια του
βρετανικού κοινοδικαίου, η παρουσίαση της προβληματικής της κόλουρης εγκληματι-
κότητας, η εξέταση των ιδιομορφιών της κοινοδικαιικής δογματικής της συρροής σε συ-
γκριτική αντιπαράθεση και αξιολόγηση προς την πιο εξελιγμένη δογματική της συρροής
της παράδοσης του civil law, τέλος, η εξέταση ειδικών πεδίων συρροής, όπως η διδασκα-
λία του βορειοαμερικανικού δικαίου και η ειδικότερη προβληματική της «εκ κακουργή-
ματος φονικής ευθύνης» (‘felony murder’).
Ιδιαίτερη έκταση δόθηκε επίσης στην πραγμάτευση (και από δικονομικής απόψεως,
όπου και όσο χρειάζεται) θεμάτων ειδικού ενδιαφέροντος, όπως η παγίδευση (ως σχε-
τικά αυτοτελές πεδίο στο ευρύτερο πλαίσιο του συμμετοχικού αδίκου) ή ο χειρισμός της
πολλαπλότητας των κατηγοριών στο κυπριακό δίκαιο (ως ειδική εκδοχή της γενικότερης
αρχής της απαγόρευσης «διπλής αξιολόγησης» [‘double jeopardy’]).
Όπως και για τον πρώτο τόμο, θέλω και τώρα πάλι να ευχαριστήσω για τη στήριξή του
το Τμήμα μου. Θέλω ειδικά να ευχαριστήσω την παλαιότερη επιστημονική συνεργάτιδά
μου κ. Μαρίνα Μασούρα για τη αξιέπαινη συμβολή της στη συλλογή νομολογιακής ύλης.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες ανήκουν ασφαλώς και πάλι στον εκλεκτό συνάδελφο και αγαπη-
μένο φίλο Νικήτα Χατζημιχαήλ, που με βοήθησε καίρια να διατηρήσω τη συγκέντρωσή
μου στο επιστημονικό μου έργο εν μέσω καταστάσεων που έτειναν να προκαλούν μό-
νο το αντίθετο. Ευχαριστώ ακόμη τη φιλόξενη στέγη της ΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ που
με ανεπιφύλακτη θέρμη έστερξε να δημοσιεύσει και τον δεύτερο τόμο του εγχειριδίου
του Γενικού Μέρους. Πριν και πάνω απ’ όλους, ασφαλώς, οφείλω αμέριστη ευγνωμοσύ-
νη στην οικογένειά μου για τη συνεχιζόμενη ηθική και συναισθηματική της στήριξη και
έμπνευση.
Μέσα στα περίπου οκτώ συναπτά έτη που θεραπεύω το γνωστικό αντικείμενο του ποι-
νικού δικαίου από τη θέση του μέλους ΔΕΠ του ΠΚ βλέπω με συγκίνηση την πρώτη δια-
μόρφωση ενός «σχολικού παραδείγματος» κυπριακής ποινικής σκέψης, που εκφράστη-
κε διαχρονικά μεταξύ άλλων και σε υποδειγματικές διπλωματικές εργασίες, από τις οποί-
ες θα ήθελα να εξάρω ιδίως αυτήν του κ. Πέτρου Σταύρου για τους παράνομους συν-
δέσμους, αυτήν της κ. Αιμιλίας Ευσταθίου για την απόπειρα και αυτήν της κ. Κατερίνας
Σοφοκλέους για τη συνωμοτική ευθύνη.