ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

343

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΤΗΡΙΟ

[22] ΚΑΝΟΝΙΣΜOΣ (ΕΕ) 650/2012

Εισαγωγικό σημείωμα

Ο Κανονισμός (ΕΕ) 650/2012 αποτελεί ακόμη μία νομοθετική πράξη που συ-

νιστά απόρροια ενισχυμένης συνεργασίας μεταξύ ορισμένων κρατών μελών της

Ένωσης, με συνέπεια να μην εφαρμόζεται στη Δανία, την Ιρλανδία και το Ηνω-

μένο Βασίλειο. Σκοπός του είναι να «τιθασεύσει» τις σημαντικές διαφορές στους

κανόνες περί κληρονομικής διαδοχής που υφίστανται ανάμεσα στα κράτη μέλη

της Ένωσης, όπως για παράδειγμα ως προς την ιδιότητα του κληρονόμου, τις

κληρονομικές μερίδες, τη νόμιμη μοίρα, την έκταση της ελευθερίας σύνταξης

διαθήκης, τον τρόπο διαχείρισης της κληρονομιάς, και την έκταση της ευθύ-

νης των κληρονόμων για χρέη του κληρονομηθέντος. Ο σκοπός αυτός επιτυγ-

χάνεται με τη θέση ενιαίων πανευρωπαϊκά κανόνων, που ορίζουν αφενός το

αρμόδιο δικαστήριο για να επιληφθεί της κάθε σχετικής υπόθεσης, και αφετέ-

ρου το εφαρμοστέο δίκαιο. Σημειωτέον ότι ο Κανονισμός 650/2012 εφαρμόζε-

ται στην κληρονομική διαδοχή προσώπων, των οποίων ο θάνατος επήλθε την

17.08.2015 και έπειτα

Βασική αρχή που διέπει τον Κανονισμό είναι η συνεκτική αντιμετώπιση κάθε

κληρονομικής διαδοχής, δηλαδή βάσει μόνο ενός δικαίου και από μια και μόνο

αρχή, προκειμένου να αποφεύγονται παράλληλες διαδικασίες και ενδεχομέ-

νως αντικρουόμενες δικαστικές αποφάσεις. Έτσι, κατ’ αρχήν αρμόδια να επι-

ληφθούν κάθε υπόθεσης είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους, στο οποίο ο

θανών είχε την τελευταία συνήθη διαμονή του

, ενώ το δίκαιο του ίδιου κρά-

τους μέλους ορίζεται και ως εφαρμοστέο

. Ωστόσο, ο πολίτης μπορεί να επιλέξει

εναλλακτικά ως εφαρμοστέο δίκαιο αυτό του κράτους μέλους, του οποίου έχει

την ιθαγένεια ασχέτως με τον τόπο συνήθους διαμονής του

. Επίσης, θεμελιώ-

δες στοιχείο του Κανονισμού αποτελεί η διασφάλιση ότι οι αποφάσεις που εκ-

δίδονται από τις αρχές ενός κράτους μέλους αναγνωρίζονται σε όλη την Ένωση

χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε ειδική διαδικασία

1. Άρθρο 83 του Κανονισμού.

2. Άρθρο 4 του Κανονισμού.

3. Άρθρο 21 του Κανονισμού.

4. Άρθρο 22 του Κανονισμού.

5. Άρθρο 39 του Κανονισμού.