23 / 42
273
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ
Η παρουσίαση της υπόθεσης στο Δικαστήριο
Α. Πειστικότητα
Η Δικηγορία αφορά την ικανότητα της πειθούς. Η δουλειά του δικηγόρου είναι να
πείσει το Δικαστήριο για την υπόθεση του πελάτη του. Όχι να γκρινιάζει ή να διαμαρ-
τύρεται ή να φωνάζει ή να κάνει επίδειξη της εξυπνάδας του. Όμως τι είναι η πειστι-
κότητα; Πως μπορεί να μετρηθεί; Υπάρχουν τεχνικές για τη βελτίωση της; Σε τελική
ανάλυση ο δικηγόρος είναι πειστικός, αν το Δικαστήριο προτιμήσει την εκδοχή του.
Κάποιοι βασικοί παράγοντες που επαυξάνουν την πειστικότητα και την αποτελεσμα-
τικότητα του δικηγόρου, μπορεί να λεχθούν άμεσα: Στο μέρος Β-Δ του κεφαλαίου
αυτού θα αναπτύξουμε περαιτέρω τη θέση.
1. Βάρος Απόδειξης
Στο επίκεντρο της πειστικότητας βρίσκεται και το βάρος της απόδειξης σε κάθε υπό-
θεση. Το Δικαστήριο εάν και μπορεί να προτιμήσει την εκδοχή της κατηγορούσας
αρχής, εν τούτοις πρέπει να είναι σίγουρο πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας για την
ενοχή του κατηγορουμένου. Αν και το Δικαστήριο μπορεί να πιστέψει ότι είναι πο-
λύ πιθανόν να είχαν διαδραματιστεί τα γεγονότα ακριβώς όπως τα παρουσιάζει η μία
πλευρά, αυτό δεν έχει απολύτως καμία σημασία καθώς η κατηγορούσα αρχή πρέπει
να αποδείξει την ενοχή του κατηγορουμένου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Ο δικηγόρος λοιπόν πρέπει πάντοτε στο χειρισμό μιας υπόθεσης να προσδιορίζει και
το βάρος απόδειξης. Σε ποινικές υποθέσεις για την κατηγορούσα αρχή είναι πέραν
πάσης λογικής αμφιβολίας
636
, για την υπεράσπιση είναι απλώς να αποδείξει ότι η εκ-
δοχή της είναι εύλογα εφικτή.
Οι δικηγόροι πολύ συχνά συζητούν για υποθέσεις και την αρχή της πειστικότητας,
αλλά πολλές φορές ξεχνούν το βάρος απόδειξης. Οι εισαγγελείς μερικές φορές λένε
ότι η εκδοχή τους είναι σαφώς η πιο προφανής εξήγηση.
Για παράδειγμα, πολλές φορές σε υπόθεση που αφορά πρόκληση σωματικής βλάβης,
η κατηγορούσα αρχή καλεί το Δικαστήριο να συμπεράνει ότι ο τραυματισμός ήταν
συνέπεια της κατά τον ισχυρισμό γροθιάς. Ωστόσο, το πιο ακριβές ζήτημα είναι κα-
τά πόσο ο τραυματισμός μπορεί να είναι αποτέλεσμα που να μπορεί να εξηγηθεί μό-
νο από τη γροθιά. Θα μπορούσε να είναι εξίσου πιθανή συνέπεια αυτό που προτείνει
636. Αλλά είναι η μόνη εξήγηση; Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα. Η υπεράσπιση πολλές φορές
ανησυχεί ότι το Δικαστήριο δεν θα πιστέψει τον κατηγορούμενο όταν δώσει μαρτυρία. Είναι
διαφορετικό όμως το Δικαστήριο να πεισθεί και να είναι σίγουρο ότι ο κατηγορούμενος ψεύ-
δεται, και διαφορετικό απλώς να θεωρεί ότι βρίσκει δυσκολία στο να τον πιστέψει.