24 / 42
Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑΣ
274
η υπεράσπιση, ότι δηλαδή ο τραυματισμός προκλήθηκε γιατί ο παραπονούμενος είχε
γλιστρήσει και έπεσε κτυπώντας κάπου.
2. “Προβληματίστε το Δικαστήριο”
Όμως, πώς μετριέται ο βαθμός της πειστικότητας; Με το να καταφέρει ο δικηγόρος να
κάνει το Δικαστήριο να προβληματιστεί εντόνως για την υπόθεσή του. Είναι αδύνα-
το ο δικηγόρος να κερδίζει σε κάθε υπόθεση. Μερικές είναι απλώς κακές υποθέσεις.
Άλλες καταστρέφονται στην πορεία της δίκης λόγω κακών μαρτύρων. Ορισμένες
υποθέσεις κερδίζονται χωρίς την ανάγκη ο δικηγόρος να προβληματίσει ιδιαίτερα το
Δικαστήριο. Οι δικηγόροι συχνά λένε για αυτό το είδος των υποθέσεων ότι λύνονται
μόνες τους και ότι η υπεράσπιση από δικηγόρο είναι πραγματικά περιττή. Αλλά οι πε-
ρισσότερες υποθέσεις απαιτούν δικηγόρους οι οποίοι πρέπει να είναι ιδιαίτερα πει-
στικοί. Σε μία δίκη αυτό που μπορεί να φαίνεται προφανές μπορεί να το γυρίσει ανά-
ποδα ένας καλός δικηγόρος, γιατί πείθει το Δικαστήριο να προβληματιστεί ιδιαίτερα.
Μην πιστεύετε όταν λένε ότι οι δικηγόροι δεν διαθέτουν μεγάλη επιρροή και τα πά-
ντα εξαρτώνται από τους μάρτυρες. Δικηγόροι που συνήθως ισχυρίζονται κάτι τέτοιο
είτε είναι πολύ ταπεινοί είτε δεν είναι πολύ καλοί. Μια επιδέξια αντεξέταση και μια
καλά σχεδιασμένη αγόρευση μπορεί, πολλές φορές, να αλλάξει τα πάντα. Ή , τουλάχι-
στον, να καταφέρει ο δικηγόρος να προβληματίσει δεόντως το Δικαστήριο.
Τεχνικές βελτίωσης της πειστικότητας υπάρχουν πολλές. Ο δικηγόρος μπορεί να τες
μάθει αλλά πρέπει να γνωρίζει ότι δεν πετυχαίνουν πάντοτε.
Σημαντική είναι η σωστή παρουσίαση της υπόθεσης. Κάθε δικηγόρος προσπαθεί να
προωθήσει, να ‘πωλήσει’ την εκδοχή του πελάτη του. Πολλές φορές η εκδοχή που
πρέπει να προωθήσει είναι φαινομενικά απίστευτα δύσκολο να την πιστέψει ένα λογι-
κό Δικαστήριο. Για να το καταφέρει αυτό πρέπει να κάνει την κατάλληλη παρουσίαση
ενώπιον του Δικαστηρίου. Αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά συχνά αγνοείται.
3. Καλή συμπεριφορά έναντι πάντων και σωστή εικόνα
Σημαντική είναι και η συμπεριφορά του δικηγόρου έναντι του προσωπικού του
Δικαστηρίου, τυχόν υπαλλήλων του Πρωτοκολλητείου, της στενογράφου, ασφα-
λώς και του κλητήρα. Εάν ο δικηγόρος είναι αγενής, είναι πιθανό να μεταφέρουν
στο Δικαστή την άποψή τους για τη συμπεριφορά του δικηγόρου, στο πλαίσιο του
‘κουτσομπολιού’ το οποίο αναπόφευκτα υπάρχει όπου υπάρχει επαφή ανθρώπων.
Κανένας δικηγόρος δεν θέλει το Δικαστήριο να σκεφτεί καν αρνητικά για τον ίδιο.
Οι δικηγορικές δεξιότητες πρέπει να επιδεικνύονται ακόμα και πριν την ακρόαση της
υπόθεσης και όχι μόνο απέναντι στο Δικαστήριο. Όλα ξεκινούν από την ώρα που ο
δικηγόρος φτάνει στο Δικαστήριο. Ό,τι κάνει πρέπει να έχει αποδέχτη τον πελάτη.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμπεριφέρεται σαν πριμαντόνα.
637
637. Iain Morley QC,
The Devil’s Advocate: A short polemic on how to be seriously good in court
(2nd Edn, Sweet &Maxwell 2009) σελ. 36
.