26 / 42
Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑΣ
276
δήποτε. Άλλωστε, στόχος του δικηγόρου είναι και η προβολή του εαυτού του, και όχι
μόνο της υπόθεσης του.
Αυτός ο τομέας συχνά προβληματίζει τους δικηγόρους. Από τη μία πλευρά, το
Δικαστήριο δεν είναι καφενείο όπου κάποιος μπορεί να εκφραστεί όπως αυτός θέλει,
αλλά από την άλλη πλευρά ο δικηγόρος δεν παύει να έχει την προσωπικότητά του. Οι
αληθινοί άνθρωποι ταυτίζονται μεταξύ τους μέσω των προσωπικοτήτων τους. Έτσι
και το Δικαστήριο θα ταυτιστεί καλύτερα με το δικηγόρο μέσω της δικής του ξεχωρι-
στής προσωπικότητας.
Σύμφωνα με τον Iain Morley QC:
"Advocacy is not a science - it is an art. It does not work to hide our personalities behind
passionless question structures, and carefully prepared legal submissions. A correctly
phrased question to a witness, if delivered boringly and in a monotone, will usually have
nothing like its intended effect. So much more is communicated by you as a person than
simply what you say: people look at how you say it, with what tone, with what expressions,
and with what body language. Try listening to an argument with your eyes closed. It
is immediately apparent that quite a lot of vitality is lost but at least you have tone to
consider. Now try listening to a computer (as some now can do) speaking in monotone, with
your eyes closed. It is a nightmare. A case is not just about witnesses and the evidence. It is
also about you. You are speaking
for someone. If you try to be somebody you are not, you
will lack credibility. Without credibility, you cannot be persuasive".
639
Άρα, ο κάθε δικηγόρος πρέπει να προβάλει τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα.
Αφού το κάνει αυτό, το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να καταφέρει ο δικηγόρος να κερ-
δίσει τη συμπάθεια του Δικαστηρίου. Είναι στην ανθρώπινη φύση, οι άνθρωποι να
είναι πιο φιλικοί προς εκείνους που συμπαθούν. Σε μία ακρόαση όπου υπάρχει αμοι-
βαία συμπάθεια μεταξύ δικηγόρου και Δικαστηρίου, είναι πολύ πιο πιθανό να κα-
ταφέρει να πείσει για την υπόθεσή του. Επίσης, βοηθητικό είναι να κερδίσει και τη
συμπάθεια του αντιδίκου του, θα είναι ευκολότερο να σχεδιάσουν από κοινού τη
ροή της ακρόασης ώστε να αποφεύγονται απότομες εκπλήξεις, και να πειστεί η άλλη
πλευρά να συμφωνήσει σε κάποια γεγονότα και σε τεκμήρια που θα είναι προς όφε-
λος της υπόθεσής του.
Ωστόσο, πάντα προέχουν τα συμφέροντα του πελάτη. Αν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ
του να είναι αρεστός και συμπαθητικός ο δικηγόρος και των συμφερόντων του πελά-
τη του, οφείλει πάντα να σκέφτεται πρώτα τα συμφέροντα του πελάτη του. Αυτό μπο-
ρεί να φαίνεται αυτονόητο, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο στην πράξη. Ειδικά ένας
νέος δικηγόρος μπορεί εύκολα να εκφοβιστεί από έναν πρεσβύτερο δικηγόρο ή ένα
δύσκολο Δικαστή. Σε τέτοια περίπτωση, ο δικηγόρος μπορεί να ‘σιωπήσει’ σε σημείο
που δεν πρέπει, έτσι ώστε να παραμείνει φιλικός ή να φοβηθεί να προβάλει ένσταση
εκεί που πρέπει.
639.
Ibid
σελ. 51-53.