Previous Page  27 / 44 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 27 / 44 Next Page
Page Background

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

130

ταίροι στον εμπορικό οίκο και να επαληθευθεί αυτό μέσω όρκου. Ομοίως, όταν κα-

ταχωρηθεί Κλητήριο Ένταλμα από συνεταίρους στο όνομα του εμπορικού οίκου, οι

Ενάγοντες ή οι Δικηγόροι τους θα πρέπει, αν υπάρξει σχετική γραπτή απαίτηση εκ μέ-

ρους ενός των Εναγομένων, να δηλώσουν γραπτώς τα ονόματα και τους τόπους δι-

αμονής των προσώπων που αποτελούν τον εμπορικό οίκο, εκ μέρους των οποίων

εγέρθηκε η Αγωγή. Σε διαφορετική περίπτωση μπορεί με απόφαση του Δικαστηρίου,

μετά από σχετική αίτηση του Εναγομένου, να ανασταλούν οι διαδικασίες της Αγωγής.

Η αναστολή αυτή θα εξακολουθεί μέχρι την ανταπόκριση των Εναγόντων στην απαί-

τηση των Εναγομένων.

Όταν πρόσωπα ενάγονται ως

συνέταιροι

και η αγωγή στρέφεται κατά του

συνεται-

ρισμού

και όχι εναντίον τους προσωπικώς, το κλητήριο ένταλμα πρέπει να επιδίδε-

ται είτε σε ένα ή περισσότερους από τους συνεταίρους είτε σε οποιονδήποτε πρόσω-

πο, που έχει κατά τον χρόνο της επίδοσης τον έλεγχο ή τη διεύθυνση των επιχειρή-

σεων του συνεταιρισμού. Στην περίπτωση ενός συνεταιρισμού που έχει διαλυθεί, εν

γνώσει του Ενάγοντος, πριν την έγερση της αγωγής, το κλητήριο ένταλμα πρέπει να

επιδοθεί σε όλα τα πρόσωπα στην Κύπρο, τα οποία ζητείται να καταστούν υπεύθυ-

να αναφορικά με την αιτούμενη παροχή. Στην περίπτωση που ένα κλητήριο εκδίδε-

ται εναντίον εμπορικού οίκου και επιδίδεται σύμφωνα με τις ανωτέρω ρυθμίσεις, κά-

θε πρόσωπο που του γίνεται επίδοση πρέπει να ειδοποιείται με

γραπτή ειδοποίηση

(σύμφωνα με τον Τύπο 8 του Παραρτήματος Α των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας),

που θα δίδεται κατά τον χρόνο της επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος. Με την ει-

δοποίηση αυτή θα πρέπει να του γνωστοποιείται, κατά πόσον του γίνεται επίδοση ως

συνεταίρου ή ως προσώπου που έχει τον έλεγχο ή διεύθυνση των επιχειρήσεων του

συνεταιρισμού ή και τα δύο.

Δ. Επίδοση εκτός δικαιοδοσίας αίτησης για αναγνώριση αλλοδαπής

απόφασης

Η νομολογία έκρινε ότι αναφορικά με την αίτηση για

αναγνώριση στην Κύπρο

μιας απόφασης αλλοδαπού Δικαστηρίου

δεν χρειάζεται να εκδοθεί διάταγμα επί-

δοσης της αίτησης αυτής εκτός δικαιοδοσίας, όταν το πρόσωπο προς το οποίο πρέ-

πει να γίνει η επίδοση δεν είναι κάτοικος Κύπρου. Το Ανώτατο Δικαστήριο για να

σχηματίσει την ως άνω δικανική του κρίση στηρίχθηκε στις ακόλουθες σκέψεις: Το

άρθρο 5 του Ν. 121(Ι)/2000

προβλέπει λεπτομερώς τη διαδικασία που ακολουθεί-

ται για την εγγραφή, αναγνώριση και εκτέλεση απόφασης αλλοδαπού Δικαστηρίου.

και Εναγομένου. Ο όρος αυτός δεν ταυτίζεται με τον όρο «Action» (Αγωγή) που σύμφωνα με

την ίδια Διάταξη σημαίνει πολιτική διαδικασία που αρχίζει με Κλητήριο Ένταλμα ή με άλλο

τρόπο. Κατά συνέπεια, η Cause εμφανίζεται να είναι ευρύτερη έννοια και να συμπεριλαμβάνει

αυτήν της Action. Πάντως, ο κίνδυνος σύγχυσης και ταύτισης των δύο εννοιών είναι προφα-

νής. Φαίνεται, όμως, ότι ο όρος cause εμφανίζει περισσότερο ουσιαστικά χαρακτηριστικά (πε-

ριγραφή της ουσίας της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων), ενώ ο όρος action περισσότερο δι-

κονομικά χαρακτηριστικά (αναφορά στη διαδικασία της δίκης που εκκινεί με την άσκηση της

αγωγής που διενεργείται μέσω της καταχώρησης κλητηρίου εντάλματος).