188
Ο ΠΟΙΝΙΚΟΛΟΓΟΣ - 55 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
να πιστεύουμε στην απόλυτη αξία της. Ευτυχώς, προ πολλού η ομολογία
έχει παύσει να θεωρείται η
«Βασίλισσα των αποδείξεων»
84
. Η εκθρόνισή της
δεν επετεύχθη από τη μια στιγμή στη άλλη. Χρειάστηκαν κάποιοι αιώνες
για να πεισθεί η επιστήμη, η Δικαιοσύνη και εν τέλει και οι νομοθέτες
των πολιτισμένων χωρών ότι αυτός που ομολογεί την ενοχή του δεν λέει
πάντοτε την αλήθεια.
Από το επιλεγόμενο
«πρωτόγονο σύστημα εκτιμήσεως των αποδείξεων»
,
όπου η εκτίμηση της ομολογίας επαφίετο στον χονδροειδή εμπειρισμό και
τις εντελώς προσωπικές αντιλήψεις του Δικαστή, περάσαμε στη θεοκρισία
-δηλαδή αυτή που ο Κάντ ονόμαζε «
νομικοθεϊκή πραγματογνωμοσύνη
», όπου
ο αθώος κατηγορούμενος θα εσώζετο από την πυρά ή τον πνιγμό με τη θεία
επέμβαση! Άραγε πόσοι αθώοι πνίγηκαν και πόσοι κάηκαν ζωντανοί, χωρίς
να τους σώσει η παρέμβαση του Θείου, ώσπου να φθάσουμε στα συστημα-
τικά και περίτεχνα βασανιστήρια της Ιεράς Εξέτασης και να καταλήξουμε
επί των ημερών μας στις επιστημονικές μεθόδους απόσπασης ομολογιών!
Είναι αλήθεια ότι οι υποβαλλόμενοι σε βασάνους, προκειμένου να
απαλλαγούν το ταχύτερο από τα μαρτύρια, προβαίνουν ευχερώς σε ψευδή
ομολογία ενοχής, ενώ άλλοι, οι ολίγοι, επιδεικνύουν καρτερική αντοχή,
αρνούμενοι να ομολογήσουν.
Ο μικροπορτοφολάς, οι διαρρήκτες, ο βιομήχανος, ο
ανεπιθύμητος γαμπρός που «ομολόγησαν»
τα εγκλήματά τους
Τ
ο Πάνθεον των Δικαστικών πλανών, τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα
μας, βρίθει από περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι εξαναγκάστηκαν
να ομολογήσουν την ενοχή τους, ενώ ήσαν αθώοι. Είναι π.χ. γνωστή η
περίπτωση του μικροκλεφτοπορτοφολά, επονομαζόμενου Ολλανδέζου, ο
οποίος, όχι μόνο ομολόγησε, αλλά και
«ανεπαρέστησε»
(!) το φόνο ενός
Ελληνοαμερικάνου στη Βούλα, και ασφαλώς θα είχε καταδικασθεί -ίσως
και σε θάνατο- αν δεν συνέβαινε, κατά την πορεία των ανακρίσεων, να
βρεθούν στα χέρια των περιβόητων Γερμανών δολοφόνων Ντούφ και
Μπασενάουερ, τα προϊόντα της ληστείας, με αποτέλεσμα να εκτελεσθούν
84. Regina probatorum, Probatio Probatissima.
