41 / 44
ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
[1]
ΣΠ. ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ
3
ΝΠΙΔ δημοσίου τομέα
22
Περιορισμοί
– από το συνταγματικό κείμενο
37-39
– γενικά
36
– των περιορισμών
46
Πρακτική εναρμόνιση
44
Προστατευτικό πεδίο
– οριοθέτηση από το συνταγματικό κείμενο
31-33
– οριοθέτηση με βάση τον σκοπό του
δικαιώματος
34-35
Προσφυγή στο ΕΔΔΑ
55
Προσωπικά δεδομένα
25, 40
«Πυρήνας» του δικαιώματος
48
Σύγκρουση
– με άλλες συνταγματικές διατάξεις
42-45
Συνταγματικές υποχρεώσεις
56
Συρροή δικαιωμάτων
– αληθής
51-52
– φαινομενική
50
Τριτενέργεια
– άμεση
23-24
– έμμεση
23
«Φιλελεύθερο» / «πατερναλιστικό» Κράτος
30
Φορείς θεμελιωδών δικαιωμάτων
– αλλοδαποί
15
– ανήλικοι
17
– ΝΠΔΔ
20
– ΝΠΙΔ
19
– πολίτες ΕΕ
16
– φυσικά πρόσωπα
14
“Και καλός πολίτης είναι μόνον ο ελεύθερος πολίτης.
Ο πολίτης αυτός ενδιαφέρεται δια τα πολιτικά πράγματα.
Εκείνος δε που δεν μετέχει εις αυτά είναι, όχι φιλήσυχος, αλλ’ άχρηστος πολίτης”
1
Ι. Εισαγωγή
Α. Ιστορική εξέλιξη
Τα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως τα γνωρίζουμε στη σημερινή τους μορφή, συνι-
στούν το απαύγασμα μακροχρόνιων ιστορικών, πολιτικών, κοινωνικών και τεχνο-
λογικών εξελίξεων. Ο κατάλογος των θεμελιωδών δικαιωμάτων εμπλουτίζεται στην
πάροδο του χρόνου με νέα δικαιώματα, ενώ αντιστρόφως ορισμένα από τα παλαιά,
«κλασικά» δικαιώματα χάνουν την αλλοτινή σημασία τους. Σήμερα λ.χ. κατοχυρώ-
νονται τα δικαιώματα στην προστασία του περιβάλλοντος, στην κοινωνία της πλη-
ροφορίας και στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, δικαιώματα δηλαδή
άγνωστα μέχρι πριν από ορισμένες δεκαετίες στο «συνταγματικό λεξιλόγιο», ενώ
«κλασικά» δικαιώματα, όπως αυτό της αναφοράς προς τις αρχές, έχουν χάσει σημα-
ντικό μέρος από την κανονιστική τους αξία. Ιδίως η επιρροή της τεχνολογικής εξέ-
λιξης στα θεμελιώδη δικαιώματα είναι τόσο καθοριστική, ώστε να αναρωτιέται κά-
1.
Αριστόβουλος Μάνεσης
, Το συνταγματικόν δίκαιον ως τεχνική της πολιτικής ελευθερίας, σε:
Συνταγματική θεωρία και πράξη, εκδοτικός οίκος Σάκκουλα, 1980, σελ. 11 [61].
1