36 / 42
ΑΓΩΓΕΣ ΕΠΙ ΠΟΛΥΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΝΟΧΩΝ [1.11]
ΧΡ. ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΥ
109
έχει τη δυνατότητα να στραφεί και κατά άλλων εις ολόκληρον ευθυνομένων συνυ-
ποχρέων
571
. Θα μπορούσε όμως να θεωρηθεί καταχρηστική η διαδοχική κατάσχεση
διαφορετικών ακινήτων πλειόνων συνοφειλετών που υπερκαλύπτουν κατά πολύ
την αξία της οφειλής
572
.
iv. Ένσταση μείωσης, εφόσον έχουν γίνει ήδη καταβολές από τους λοιπούς.
Ως
προς την ένσταση μείωσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι, σε περίπτωση που οι λοιποί
συνοφειλέτες έχουν ήδη καταδικασθεί με δικαστικές αποφάσεις σε εκπλήρωση,
ο
δανειστής που στρέφεται κατά άλλου συνοφειλέτη δικαιούται να ζητήσει από αυτόν
ολόκληρο το ποσόν, ακόμη και αν προβληθεί από τον εναγόμενο
ένσταση μείωσής
του λόγω της καταδίκης των υπολοίπων
, εκτός αν ο ενιστάμενος αποδείξει ότι πραγ-
ματοποιήθηκαν ήδη οι καταβολές των λοιπών προς τον δανειστή
573
.
Ο εναγόμενος οφειλέτης κατά του οποίου στρέφεται ο δανειστής, ασκώντας το δι-
καίωμα προτίμησης,
δεν μπορεί
να προβάλει:
i. Ένσταση διαίρεσης.
Ο εναγόμενος οφειλέτης δεν μπορεί να αξιώσει από τον δανει-
στή να στραφεί και κατά των άλλων συνοφειλετών, απαιτώντας την αναλογία τους,
ήτοι το μέρος που τους αναλογεί στην εσωτερική σχέση
574
.
ii. Ένσταση δίζησης
. Ο εναγόμενος οφειλέτης δεν μπορεί να αξιώσει από τον δανει-
στή να στραφεί πρώτα κατά των άλλων συνοφειλετών και σε περίπτωση που δεν ικα-
νοποιηθεί από αυτούς να στραφεί εναντίον του
575
.
iii. Ένσταση (συν)υπαιτιότητας άλλου συνοφειλέτη
576
.
571. Βλ.
ΑΠ 1106/1996
ΤΝΠ ΔΣΑ.
572. Έτσι
Γιαννόπουλος
, άρθρο 482 αρ. 5 «κατ’ αντιστοιχία προς την πάγια νομολογία επί κατάσχεσης
ακινήτων που υπερκαλύπτουν κατά πολύ την αξία της οφειλής επί μεμονωμένων οφειλετών (
ΑΠ
551/2005
Νόμος)».
573. Βλ.
Καράκωστα
, άρθρα 481-482 αρ. 1867 υποσ. 37·
Γιαννόπουλο
, άρθρο 482 αρ. 4·
ΑΠ 22/2004
ΕλλΔνη 2004,798: επί αγωγής διώκουσας την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής
βλάβης δεν έχει ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης ο ισχυρισμός εις ολόκληρον συνοφειλέ-
τη ότι άλλοι συνοφειλέτες έχουν υποχρεωθεί με δικαστικές αποφάσεις σε καταβολή ποσών, αφού
για να αφαιρεθούν τα ποσά πρέπει να προβληθεί και να αποδειχθεί ο ισχυρισμός περί καταβολής
των ποσών αυτών στον δανειστή.
574. Βλ.
Μπαλή
, § 178·
Σπυριδάκη
, 278.4·
Απ. Γεωργιάδη
, § 39 αρ. 14·
ΑΠ 486/2001
ΕλλΔνη 2002,385.
Για την εσωτερική σχέση μεταξύ πλειόνων συνοφειλετών βλ. κατωτέρω πλαγιάρ. 375.
575. Βλ.
Μπαλή
, § 178·
Σπυριδάκη
, 278.4, ο οποίος επισημαίνει ότι αν συμφωνηθεί ένσταση διαίρεσης
ή δίζησης, η ενοχή χάνει τον χαρακτήρα της εις ολόκληρον ενοχής· επίσης
Μπόσδα
, ΕΕΝ 1988, 88.
576. Βλ.
ΑΠ 119/1999
ΝοΒ 2000,478. Πρβλ. περαιτέρω
ΑΠ Ολ 13/2002
ΕλλΔνη 2002,694 («κατά τις
εφαρμοζόμενες στην περίπτωση αυτή διατάξεις των άρθρων 926 και 927 ΑΚ, υπάρχει εις ολόκλη-
ρον ευθύνη των πλειόνων υποχρέων και οι παθόντες, δικαιούνται να απαιτήσουν ολόκληρη τη ζη-
μία τους από καθένα εξ αυτών, ο οποίος δεν μπορεί να επικαλεσθεί, έναντι των παθόντων, το πταί-
σμα του τρίτου ως λόγο μειώσεως της αποζημιώσεως»)·
ΑΠ 1730/2014
ΤΝΠ ΔΣΑ,
ΑΠ 627/2009
ΝοΒ 2010,660 (: δύναται το μέλος της διοικήσεως να επικαλεσθεί με ένσταση, την οποία και βα-
345
346
347
348