[1] ΑΓΩΓΕΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ
104
ΧΡ. ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΥ
συμβιβασμού, θα ισχύσουν όσα ισχύουν για τα γεγονότα αυτά (βλ. και ανωτέρω
πλαγιάρ. 333)
531
.
- Γεγονότα του άρθρου 486 ΑΚ (γεγονότα που ενεργούν υποκειμενικά), στα οποία
είτε τα μέρη έχουν προσδώσει αντικειμενική ενέργεια με συμφωνία τους είτε η
αντικειμενική ενέργεια αυτών προκύπτει από τη σχέση
(βλ. άρθρο 486 εδ. α΄ ΑΚ:
«εφόσον δεν προκύπτει κάτι άλλο από τη σχέση» και κατωτέρω πλαγιάρ. 337 επ.).
- Η επιλογή επί διαζευκτικής ενοχής
(βλ. ΑΚ 306 § 2)
532
.
- Η υπαναχώρηση
(ΑΚ 396 και 387 § 2)
533
. Η άσκησή της δέον να γίνει κατά πάντων
των οφειλετών (βλ. και ανωτέρω πλαγιάρ. 305, υπό ii).
- Το συντρέχον πταίσμα του δανειστή
(ΑΚ 300)
534
.
- Αδυναμία παροχής οφειλέτη από υπαιτιότητα του δανειστή
(ΑΚ 381· arg. a
fortiori από ΑΚ 485, βλ. ανωτέρω πλαγιάρ. 335)
535
.
- Η συρροή επικερδών αιτιών.
Εφόσον με αυτήν ικανοποιήθηκε η απαίτηση του δα-
νειστή, πρόκειται για γεγονός που από τη φύση του αφορά όλους τους συνοφειλέ-
τες
536
.
3. Γεγονότα που ενεργούν υποκειμενικά
Άλλα γεγονότα που συνέβησαν σε έναν από τους συνοφειλέτες, εφόσον δεν προκύ-
πτει κάτι άλλο από τη σχέση, δεν ενεργούν υπέρ ή κατά των λοιπών (
εν αμφιβολία
υπέρ της υποκειμενικής ενέργειας
)
537
. Οποιοδήποτε γεγονός μπορεί να προσλάβει
αντικειμενική ενέργεια συμβατικά ή από την ίδια τη σχέση, όταν δηλαδή από τη
φύση και τη λειτουργία της προκύπτει άλλως (βλ. ΑΚ 486 εδ. α΄: «εφόσον δεν προ-
531. Βλ.
Μπαλή
, § 179.10·
Σπυριδάκη
, 279.11 (β)·
Απ. Γεωργιάδη
, § 39 αρ. 22·
ΑΠ 1794/2007
ΝοΒ
56,704·
ΑΠ 1715/2007
ΕλλΔνη 2007,1441·
ΑΠ 150/2007
ΝΟΜΟΣ·
ΑΠ 1220/2001
ΕλλΔνη
2002,162·
ΕφΠειρ 90/2012
ΤΝΠ ΔΣΑ·
ΕφΠειρ 178/2004
ΠειρΝ 2004,164· πρβλ.
ΕφΠατρ 300/2008
ΑχΝομ 25,663.
532. Βλ.
Μπαλή
, § 180.6·
Τούση
, σελ. 615·
Σπυριδάκη
, 279.11. (δ).
533. Βλ.
Σπυριδάκη
, 279.11. (ε).
534. Βλ.
Π. Βάλληνδα
, άρθρο 486 αρ. 25·
Καράση
, άρθρα 483-485 αρ. 9·
Γιαννόπουλο
, άρθρο 483
αρ. 6·
Απ. Γεωργιάδη
, § 39 αρ. 22 και υποσημ. 30· πρβλ. όμως
ΑΠ 1287/2009
ΝοΒ 2010,159·
ΑΠ
1253/2007
ΝοΒ 2008,310: λόγω της απλής ομοδικίας μεταξύ των συνοφειλετών (κρατούσα γν.,
βλ. ανωτέρω πλαγιάρ. 322), η προβολή της ένστασης περί συντρέχοντος πταίσματος από έναν των
ομοδίκων δεν ωφελεί και εκείνον που δεν την πρότεινε. Για την υποκειμενική ενέργεια των διαδι-
καστικών πράξεων επί απλής ομοδικίας βλ. και κατωτέρω πλαγιάρ. 339.
535. Βλ.
Γιαννόπουλο
, άρθρο 483 αρ. 6.
536. Βλ.
Μπαλή
, § 178. 6·
Καράση
, άρθρα 483-485 αρ. 5·
Σπυριδάκη
, 279.11·
Απ. Γεωργιάδη
, § 39 αρ.
22.
537. Ο κανόνας της διάταξης του άρθρου 486 ΑΚ είναι ερμηνευτικός κανόνας ενδοτικού δικαίου· βλ.
Σπυριδάκη
, 280.1. υποσ. 3·
Απ. Γεωργιάδη
, § 39 αρ. 26·
Αστ. Γεωργιάδη
, § 13 αρ. 33·
Καράση
, άρ-
θρο 486 αρ. 2. Κατ’ άλλην άποψη, η ΑΚ 486 περιέχει μαχητό τεκμήριο βλ.
Π. Βάλληνδα
, άρθρο 486
αρ. 1·
Σπυριδάκη/Περάκη
, 486 αρ. 2.
337