10 / 42
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
10
κοινοδικαίου (Copyright Act (1976)) και του δυτικοευρωπαϊκού δικαίου (Ν.
2121/1993), οι οποίες και εκφεύγουν του αντικειμένου του παρόντος πονή-
ματος.
Παράλληλα, η ανάλυση σε αμφότερες τις ανωτέρω έννομες τάξεις βασίζεται
πρωτίστως στην νομολογιακή ερμηνεία και εφαρμογή της “idea/expression
dichotomy”, χωρίς βέβαια να υποβαθμίζεται και ο ρόλος των αντιστοίχων
εκάστης εννόμου τάξεως θεωρητικών, γιατί, κατά την γνώμη του γράφο-
ντος, μόνον με τον τρόπο αυτό δύνανται να εξαχθούν ασφαλή και ρεαλιστικά
συμπεράσματα ως προς το υπό πραγμάτευση θέμα.
Ακολούθως, σε επίπεδο ορολογίας, επιλέγεται συνειδητώς η ομοιόμορφη
και σε όλη την έκταση του κειμένου αναγραφή των αγγλικών όρων, αφενός
μεν για λόγους ιστορικής τάξεως, αφετέρου δε προς αποφυγή συγχύσεως ή
οπτικής οχλήσεως που πιθανότατα θα δημιουργούσε η παράλληλη χρήση για
την ίδια έννοια τόσο αγγλικών όσο και ελληνικών όρων. Επίσης, ο όρος της
«ιδέας» τίθεται σταθερώς εντός εισαγωγικών, ως δηλωτική της προσωπικής
εκτιμήσεως του γράφοντος περί της ακαταλληλότητος και επικινδυνότητος
της εμπλοκής ενός νομικού με μεταφυσικές έννοιες.
Τέλος, κατά την γνώμη του γράφοντος, η “idea/expression dichotomy” φέ-
ρει σοβαρότατες και ανίατες εγγενείς αδυναμίες, εξαιτίας των οποίων, ανα-
γομένη σε εργαλείο ερμηνείας και εφαρμογής, τόσο της Copyright Act όσο
και του N. 2121/1993, όχι μόνον αποτυγχάνει να ανταπεξέλθει στον προα-
ναφερθέντα ρόλο που της έχει ανατεθεί, αλλά προσέτι άγει σε σοβαρότατες
παρενέργειες, δογματικές αντινομίες, αυθαίρετες και υποκειμενικές κρίσεις
(“artistic value judgments”), αντιφατικές δικαστικές αποφάσεις, και εκτε-
ταμένη ανασφάλεια δικαίου, τόσο στους ερμηνευτές και εφαρμοστές του δι-
καίου, όσο και στους δικαιούχους δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και
copyright (“chilling effect”).
Αθήνα, Δεκέμβριος 2016
Ευάγγελος Σπ. Αθανασόπουλος
Δικηγόρος, Διδάκτωρ Νομικής Αθηνών