15 / 42
Η “IDEA/EXPRESSION DICHOTOMY” στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής 151
§ 7. Τελικά συμπεράσματα περί της “idea/expression
dichotomy” στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Λαμβανομένων υπόψιν απάντων των προλεγομένων, δύνανται να εξα-
χθούν ορισμένα ασφαλή συμπεράσματα ως προς την εμπειρία της αμε-
ρικανικής νομολογίας στην ερμηνεία και εφαρμογή της “idea/expression
dichotomy”.
Από την μία μεριά, ουδείς δύναται να αμφισβητήσει αυτή καθαυτή την συ-
νταγματική και φιλοσοφική θεμελίωση της “idea/expression dichotomy”,
και φυσικά ουδείς σώφρων θα υπεστήριζε την δημιουργία απολύτων δι-
καιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας επί «ιδεών». Από την άλλη όμως με-
ριά ουδέποτε για το copyright ετέθη επί της ουσίας ένα τέτοιου είδους ζή-
τημα, ήτοι εάν θα προστατεύονται ή όχι οι «ιδέες», καθώς ήταν και πα-
ραμένει δεδομένο ότι προστατεύεται μόνον η μορφή (“expression”), και
μάλιστα συγκεκριμένα στοιχεία της μορφής (“protectible expressions”).
Το σταθερό αυτό δεδομένο αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην 17 U.S. Code §
102a (Subject matter of copyright), με αντικείμενο προστασίας “original
works of authorship fixed in any tangible medium of expression”, ήτοι
υπό τις σταθερές και ασφαλείς προϋποθέσεις αφενός μεν της πρωτοτυ-
πίας (“original works of authorship”) που συντίθεται από την “minimal
creativity” («ελαχίστη δημιουργικότητα») και την “originality” («αυθε-
ντικότητα»), αφετέρου δε της «ενσωμάτωσης σε σταθερό υλικό φορέα»
(“fixation in tangible medium”)
353
. Εξίσου σαφείς είναι και οι προϋποθέ-
σεις της προσβολής του copyright (“infringement”) (17 U.S. Code § 501),
όπως ορθώς έχουν αποκρυσταλλωθεί από την πάγια νομολογία όλων των
Circuits, καθώς απλούστατα, ο ενάγων καλείται να αποδείξει αφενός μεν
ότι έχει δικαίωμα copyright (“ownership”) επί του φερομένου ως προ-
σβληθέντος έργου, αφετέρου δε ότι ο εναγόμενος προέβη παρανόμως σε
αντιγραφή (“copying”) του ως άνω έργου. Και εάν μεν πρόκειται περί αυ-
353. Βλ. αναλυτικότερα Jones, ό.π., σελ. 590-605. Πρβλ. και Καλλινίκου Διονυσία,
Πνευματική Ιδιοκτησία & Συγγενικά Δικαιώματα, 3η έκδοση, Εκδόσεις Π.Ν. Σάκ-
κουλας, Δίκαιο & Οικονομία, Αθήνα 2008, σελ. 37. Στο σημείο πάντως αυτό, διευ-
κρινίζεται ότι η έννοια της πρωτοτυπίας κατά την U.S. Copyright Act (1976), κα-
θώς και η σύγκρισή της με την αντίστοιχη του ελληνικού δικαίου υπό τον Ν.
2121/1993, εκφεύγει του αντικείμενου του παρόντος πονήματος, γιατί, καίτοι
ενδιαφέρουσα υπερβαίνει την προβληματική της “idea/expression dichotomy”,
ήτοι της διακρίσεως μεταξύ «ιδέας» και μορφής, η οποία, εν πάση περιπτώσει,
είναι κοινή για αμφότερες τις ανωτέρω έννομες τάξεις.