9 / 46
9
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το παρόν πόνημα αποτελεί επικαιροποιημένη μορφή της διδακτορικής δια-
τριβής της συγγραφέως, κυρίας Μαρίας Αλεξοπούλου, Πρωτοδίκη Διοικητι-
κών Δικαστηρίων, η οποία, μεταξύ όλων των θεματικών που άπτονται των
δημοσίων συμβάσεων, εστιάζει στο ειδικότερο ζήτημα μείζονος σημασίας
του προσδιορισμού του πεδίου εφαρμογής του δικαίου των δημοσίων συμ-
βάσεων.
Το Κράτος, προκειμένου να εκσυγχρονισθεί και να αντιμετωπίσει τις συνέ-
πειες της ιδιωτικοποίησης των άλλοτε κρατικών μονοπωλίων και της εν γέ-
νει απορρύθμισης, υιοθετεί σταδιακά ένα νέο πρότυπο οργάνωσης της Διοί-
κησης, στο πλαίσιο του οποίου αναπτύχθηκε και ο θεσμός της αναθέτουσας
αρχής. Εργαλείο για τον προσδιορισμό της έννοιας της αναθέτουσας αρχής,
πέραν του νομοθετικού πλαισίου των Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εί-
ναι η Συμφωνία για τις Δημόσιες Προμήθειες του Παγκόσμιου Οργανισμού
Εμπορίου. Με τη Συμφωνία αυτή, η οποία ρυθμίζει συμβάσεις προμήθειας
αγαθών, παροχής υπηρεσιών και κατασκευής έργων, διευρύνεται η έννοια
της αναθέτουσας αρχής σε σχέση με την αντίστοιχη των Οδηγιών της Ευρω-
παϊκής Ένωσης.
Ειδικότερα, στις Οδηγίες κυρίαρχο κριτήριο για το χαρακτηρισμό μιας ανα-
θέτουσας αρχής είναι η άσκηση από το κράτος, άμεσα ή έμμεσα, ενός επαρ-
κούς βαθμού ελέγχου στη διοίκηση του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαί-
ου από το οποίο ελλοχεύει ο κίνδυνος επηρεασμού της λήψης αποφάσεων
για την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων και συνακόλουθα ο κίνδυνος εθνικής
προτίμησης ή γενικότερα επιλογής του αντισυμβαλλομένου με μη οικονομι-
κά κριτήρια. Το κριτήριο αυτό τεκμαίρεται όταν το κράτος διορίζει μέλη της
διοίκησης του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου ή το χρηματοδοτεί. Η
Συμφωνία για τις Δημόσιες Προμήθειες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπο-
ρίου αναγνωρίζει ως κριτήριο για τον προσδιορισμό της έννοιας της αναθέ-
τουσας αρχής και την έννομη σχέση της αντιπροσώπευσης, ώστε αναθέτου-
σα αρχή είναι και το πρόσωπο το οποίο εκδίδει κανονισμούς και δημοσιεύ-
ει προκηρύξεις διαγωνισμών οι οποίες δεν είναι δικές του και δεν εκδίδονται
για δικό του λογαριασμό ή συνάπτει τη δημόσια σύμβαση για λογαριασμό
του εντέλλοντος προσώπου. Γεννάται συναφώς το ερώτημα εάν οι διατάξεις
της εν λόγω Συμφωνίας αποτελούν βάση για τον προσδιορισμό του πεδίου
εφαρμογής του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δημόσιες συμβάσεις.
Η ανά χείρας μονογραφία αυτό παρουσιάζει με πληρότητα, την ευρύτερη
προβληματική του προσδιορισμού της έννοιας της αναθέτουσας αρχής στην
έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με συγκριτικές προεκτάσεις σε αντί-
στοιχους θεσμούς εθνικών δικαίων του ευρωπαϊκού χώρου. Εξαιρετικά πρω-