27 / 32
27
2. Ερμηνείας πρόγευση
Η φύση του νόμου είναι να θεσπίζει δικαιώματα ή
υποχρεώσεις ή άλλες ρυθμίσεις του κοινωνικού βίου,
κατά τρόπο γενικό, χωρίς να είναι ατομικώς ορισμένοι
εκ των προτέρων οι αποδέκτες των διατάξεών του. Οι
ατομικοί νόμοι όταν δεν είναι αντισυνταγματικοί, απο-
τελούν την εξαίρεση.
Ο ατομικός κανόνας δικαίου αναφέρεται σε ατομική
περίπτωση και περιέχει ατομική προσταγή ή υπόδειξη.
Πλην ενός τέτοιου νόμου, ατομική ρύθμιση περιέχουν
η ατομική διοικητική πράξη, η δικαστική απόφαση, η
σύμβαση είτε η μονομερής δικαιοπραξία του ιδιωτικού
δικαίου και η διοικητική σύμβαση.
Οι γενικοί και οι ατομικοί κανόνες δικαίου διακρίνο-
νται σε επιτακτικούς που επιβάλλουν την υποχρέωση
να τηρηθεί ορισμένη συμπεριφορά και σε απονεμητι-
κούς που χορηγούν ορισμένη εξουσία. Οι γενικοί κα-
νόνες δικαίου χρειάζονται ερμηνεία από τη φύση τους:
Πρέπει, με τη ερμηνεία τους, να διαπιστωθεί για ποιες
ειδικότερα περιπτώσεις του κοινωνικού βίου ισχύουν οι
ορισμοί τους και σε τι συνίστανται οι ορισμοί αυτοί.
Η εξακρίβωση είναι απαραίτητη για να γίνει η εφαρ-
μογή τους στις ατομικές περιπτώσεις που ταιριάζουν.
Αλλά η σωστή επιλογή της περίπτωσης προϋποθέτει
αναγκαίως περαιτέρω την ορθή κατανόηση των συνεπει-
ών που ορίζει ο νόμος, για να γίνει σωστή εφαρμογή του.