
[17] ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ
736
Μ. ΡΑΜΜΟΥ
συμβιβασμού και τέλος στ) το αίτημα να ακυρωθεί ο συμβιβασμός για την προανα-
φερόμενη ιστορική αιτία.
2. Ορισμένο αγωγής ακύρωσης του συμβιβασμού
68
Πρέπει να εκτίθενται τα πραγματικά περιστατικά τα οποία συνεπάγονται την ακύρω-
ση του συμβιβασμού και ειδικότερα ποια ήταν η πραγματική βούληση των συμβαλ-
λομένων και ποια η καλυπτόμενη από το συμβιβασμό δικαιοπραξία ειδικά δε σε πε-
ρίπτωση ακύρωσης του συμβιβασμού για λόγους καταπλεονεκτικούς (κατά την ΑΚ
179), θα πρέπει να εκτίθενται ποια ήταν η προφανής δυσαναλογία παροχής και αντι-
παροχής των συμβαλλομένων κατά το χρόνο της κατάρτισης του συμβιβασμού και
που ευρίσκεται το πεδίο της καταχρηστικής ασκήσεώς του. Όταν οι διάδικοι επικα-
λούνται ενώπιον δικαστηρίου τη συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς τους, θα πρέ-
πει, στο δικόγραφο της αγωγής ή στην ένστασή τους για το νόμιμο αυτής, να αναφέ-
ρουν αναλυτικά τις αμοιβαίες υποχωρήσεις στις οποίες προέβη κάθε συμβαλλόμενη
πλευρά προς επίτευξη συμβιβασμού
69
.
ΣΤ. Αίτημα
Το αίτημα της αγωγής διάρρηξης του συμβιβασμού είναι να αναγνωριστεί η ακυρό-
τητα του συμβιβασμού.
Ζ. Συμβιβασμός κατά τη διάρκεια δίκης
Αν η σύναψη του συμβιβασμού συμπίπτει χρονικά με την κατάρτιση εκποιητικών δι-
καιοπραξιών, η δίκη δεν καταργείται όπως στον δικαστικό συμβιβασμό, αλλά θα εκ-
δοθεί απόφαση η οποία θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τη νομική κατάσταση που
διαμορφώνουν οι κρίσιμες εκποιητικές δικαιοπραξίες. Ο εναγόμενος μπορεί με έν-
σταση να επικαλεστεί την εκποιητική αυτή δικαιοπραξία, η οποία καταρτίστηκε σε
εκτέλεση του συμβιβασμού, κατήργησε ή αλλοίωσε το επίδικο δικαίωμα
70
. Η ένστα-
ση αυτή είναι ανατρεπτική ή αναβλητική ανάλογα με το περιεχόμενο του συμβιβα-
σμού.
Η. Φύση και συνέπειες δικαστικής απόφασης
Η απόφαση που κηρύσσει την ακυρότητα του συμβιβασμού εντάσσεται στην κατη-
γορία των αναγνωριστικών αποφάσεων γιατί είναι διαπιστωτική του κύρους ή της
ακυρότητας της έννομης σχέσης του συμβιβασμού. Αντίθετα, η απόφαση που απαγ-
γέλλει τη διάρρηξη του συμβιβασμού είναι διαπλαστική ή διαμορφωτική. Αν πάντως
68.
ΕφΘεσ 460/2000
ΝΟΜΟΣ.
69.
ΑΠ 333/2000
ΕλλΔνη 41, 1370,
ΕφΠειρ 282/2013
Ισοκράτης,
ΕφΘεσ 1058/2008
Αρμ 2008, 1866,
ΕφΚερκ 133/1982
ΝοΒ 31, 384.
70.
ΑΠ 1416/2008
Ισοκράτης,
ΑΠ 937/2006
ΧρΙΔ 2006, 803,
ΕφΘεσ 1289/1993
Ισοκράτης.
25
26
27
28