Previous Page  28 / 32 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 28 / 32 Next Page
Page Background

ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

78

Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι οι ανήλικοι (ανεξάρτητα από την ηλι-

κία τους) δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να συνάψουν σύμφωνο

και δεν υπάρχει δυνατότητα παροχής σχετικής άδειας από το δικα-

στήριο. Είναι, εξάλλου προφανές ότι οι σπουδαίοι λόγοι παροχής της

δικαστικής άδειας σύναψης γάμου, έτσι όπως αυτοί προσδιορίζονται

στην θεωρία και τη νομολογία των δικαστηρίων, δεν μπορούν να συ-

ντρέχουν στην περίπτωση του συμφώνου

104

.

Περαιτέρω, δεν μπορούν να καταρτίσουν σύμφωνο τα άτομα που

τελούν υπό οποιαδήποτε μορφή δικαστικής συμπαράστασης. Γίνεται

δεκτό ότι η αυξημένη αυστηρότητα του νόμου στο θέμα αυτό (και μά-

λιστα συγκριτικά με τις αντίστοιχες διατάξεις για τη σύναψη γάμου),

δικαιολογείται από τη σοβαρότητα των ρυθμιζόμενων από τα μέρη

θεμάτων, σε συνδυασμό με τον ενισχυμένο, σε σχέση με το γάμο,

ρόλο της ιδιωτικής αυτονομίας

105

.

Πράγματι, φαίνεται ότι στην προκειμένη περίπτωση ο νομοθέτης

χρειάστηκε να σταθμίσει ποια επιλογή θίγει λιγότερο τα δικαιώμα-

τα του ατόμου στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του και

στην οικογενειακή του ζωή και έκρινε ότι είναι προτιμότερο να υιοθε-

τήσει την πιο αυστηρή άποψη και να απαγορεύσει σε πρόσωπα που

δεν διαθέτουν πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα την κατάρτιση συμ-

φώνου, με το σκεπτικό ότι η παροχή μιας τέτοιας δυνατότητας, υπό

οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, σε άτομα με κατά κανόνα μειωμένη ωρι-

αστικής Επιτροπής του Ν. 3719/2008, στο Σύμφωνο Συμβίωσης, ό.π., σελ. 16

επ., όπου και η αιτιολογική έκθεση του νόμου, καθώς και της

Ε. Κουνουγέρη-

Μανωλεδάκη

, προέδρου της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του νεότερου Ν.

4356/2015, ο οποίος διατήρησε αυτούσια τη σχετική διάταξη στο έργο της: Οι-

κογενειακό Δίκαιο, ΙΙ, 2016, σελ. 600 επ. και στο άρθρο: «Οι σχέσεις των μερών

του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ τους και με τρίτους κατά το ν. 4356/2015, Ελ-

λΔνη, 2016,641 επ. και ιδίως σελ. 642 και 643. Βλ. επίσης:

Α. Γεωργιάδης

, «Συμ-

φωνίες μεταξύ συντρόφων ή συμβίων», ΧρΙΔ 2015, σελ. 3 επ. και ιδίως σελ. 7,

Α. Κοτζαμπάση

, «Οι προϋποθέσεις της έγκυρης σύναψης του συμφώνου συμβίω-

σης. Η λύση του και οι έννομες συνέπειές της», ΕλλΔνη 2016, σελ. 650 επ. και ιδί-

ως σελ.651,

Α. Β. Ρήγα

, «Ο θεσμικός ρόλος του συμβολαιογράφου στο Σύμφωνο

Συμβίωσης Ν. 3719/2008», ό.π., σελ. 32.

104.

Ε. Κουνουγέρη – Μανωλεδάκη

, Οικογενειακό Δίκαιο, τ. ΙΙ, ό.π., σελ. 616, η ίδια:

«Σύμφωνο συμβίωσης: Η σύστασή του και οι σχέσεις των μερών κατά τη διάρκεια

της λειτουργίας του», Αρμ 2009, σελ. 1133.

105.

Θ. Παπαχρίστου

στο Σύμφωνο συμβίωσης, ό.π., σελ. 17 επ.