
IΙ. ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΕΙΜΕΝΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
81
Μετά από στάθμιση όλων των ανωτέρω παραμέτρων, ορθότερο θα
ήταν να γίνει δεκτό ότι αυτός ο περιορισμός των ατομικών δικαιωμά-
των των μερών του συμφώνου και μελλοντικών γονέων στην οικογε-
νειακή τους ζωή και στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς
τους δεν είναι δικαιολογημένος και θα πρέπει να παρακαμφθεί, κατά
τα οριζόμενα στο άρθ. 94 παρ. 4 του Συντάγματος
109
.
Μία τελευταία παρατήρηση έχει να κάνει με τη γραμματική διατύ-
πωση του νόμου, ο οποίος απαιτεί
«κοινή»
δήλωση των μερών. Όμοια
λεκτική διατύπωση υπάρχει και στην ΑΚ 1505 παρ. 1, που αφορά τη
δήλωση για τα γεννημένα σε γάμο παιδιά.
Έχει υποστηριχθεί η άποψη ότι ο όρος
«κοινή»
δήλωση υποδηλώ-
νει την υποχρέωση των μερών για ταυτόχρονη δήλωση
110
. Ωστόσο, αν
και συνηθέστερα η σχετική δήλωση θα γίνεται πράγματι ταυτόχρονα
και από τα δύο μέρη, ορθότερο θα ήταν να γίνει δεκτό ότι με τη χρή-
ση του όρου
«κοινή δήλωση»
ο νομοθέτης δεν αναφερόταν στη χρο-
νική σύμπτωση των δύο δηλώσεων βουλήσεως, αλλά στην ουσιαστι-
κή τους σύμπτωση, δηλαδή τη σύμπτωση του περιεχομένου τους, η
οποία είναι αναγκαία προκειμένου η σχετική συνδικαιοπραξία να εί-
ναι έγκυρη και ισχυρή και να παραγάγει το επιδιωκόμενο με αυτή
αποτέλεσμα.
Επομένως, ακόμα και αν οι δηλώσεις των μερών λάβουν χώρα σε
διαφορετικές χρονικές στιγμές, αν περιβληθούν τον συμβολαιογραφι-
κό τύπο και γίνουν πριν τη γέννηση του πρώτου τέκνου των δηλού-
ντων, είναι ισχυρές, υπό την προϋπόθεση ότι το περιεχόμενό τους εί-
ναι ταυτόσημο.
iii. Περιεχόμενο της δήλωσης
Οι διατάξεις των εδαφίων β’ και γ’ του άρθρου 10 διαγράφουν τα
όρια του περιεχομένου της δήλωσης επιλογής επωνύμου και ουσια-
στικά θέτουν τους ίδιους περιορισμούς που θέτει και η ΑΚ 1505.
Το επώνυμο που θα επιλεγεί μπορεί να είναι το επώνυμο του ενός
εκ των δύο γονέων ή συνδυασμός των επωνύμων τους, με τη σειρά
109.
Ν. Κουμουτζής
στο Σύμφωνο Συμβίωσης, ό.π., σελ. 65 επ.
110.
Β. Βαθρακοκοίλης
, Το σύμφωνο συμβίωσης (Ν. 3719/2008) και οι τροποποιήσεις
Οικογενειακού Δικαίου, ό.π., σελ. 65.