ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Η μη τήρηση του προβλεπόμενου στο νόμο συστατικού τύπου έχει

ως συνέπεια την ακυρότητα της δήλωσης και την ενεργοποίηση της

διάταξης του άρθ. 10 εδ. δ’, ε’ και στ’ (για την οποία βλ. αναλυτικά

κατωτέρω υπό 5)

108

ii. Χρόνος δήλωσης

Όσον αφορά το χρόνο επιλογής του επωνύμου, ο νόμος ορίζει ότι

αυτή μπορεί να γίνει από τα μέρη το νωρίτερο κατά το χρόνο κατάρ-

τισης του συμφώνου και το αργότερο πριν τη γέννηση του πρώτου

τους τέκνου.

Ο χρονικός περιορισμός που αφορά τη γέννηση του πρώτου παι-

διού, δικαιολογείται από την ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων

του παιδιού στην προσωπικότητά του και στο θεμελιώδες στοιχείο

εξατομίκευσής του, που είναι το επώνυμο, όπως αναλυτικά εκτέθηκε

και σε άλλο σημείο της παρούσας μελέτης.

Είναι, ωστόσο, δύσκολο να αντιληφθεί κανείς, ποιος ήταν ο επιδι-

ωκόμενος από το νομοθέτη σκοπός με τη θέσπιση του δεύτερου χρο-

νικού περιορισμού, ο οποίος συνίσταται στο ότι η δήλωση δεν μπο-

ρεί να γίνει με συμβολαιογραφικό έγγραφο προγενέστερο του συμ-

φώνου.

Πράγματι, αυτός ο περιορισμός δεν φαίνεται να δικαιολογείται από

την ανάγκη εξυπηρέτησης κάποιου υπέρτερου συμφέροντος ή δικαι-

ώματος, αντιθέτως, έρχεται σε αντίθεση με την αξιολογική κρίση του

νομοθέτη στο θέμα της δήλωσης επιλογής του επωνύμου των παιδιών

που γεννιούνται σε γάμο, για την οποία όρισε ότι θα πρέπει να γίνε-

ται υποχρεωτικά πριν την τέλεση του γάμου (άρθ. 1505 παρ. 1, εδ.

β’), προφανώς προς αποφυγή αβεβαιότητας σχετικά με το επώνυ-

μο των τέκνων που θα προκύψουν από το γάμο και πολύ περισσότε-

ρο προς αποφυγήν προστριβών και ερίδων μεταξύ των συζύγων ως

προς το θέμα αυτό.

108. Σημειωτέον ότι για την ισχύ του συμφώνου συμβίωσης καθώς και της σχετικής

δήλωσης επιλογής επωνύμου των τέκνων που θα γεννηθούν σε αυτό, απαιτείται

όχι μόνο η κατάρτιση της αντίστοιχης συμβολαιογραφικής πράξης, αλλά και η κα-

τάθεσή της στο αρμόδιο ληξιαρχείο του τόπου κατοικίας των συμβληθέντων. Βλ.

σχετ.

Α. Β. Ρήγα

, «Ο θεσμικός ρόλος του συμβολαιογράφου στο Σύμφωνο Συμβί-

ωσης Ν. 3719/2008», ό.π., σελ. 31.