ΑΠΙΣΤΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ (Άρθρο 256 ΠΚ)

ΑΠΙΣΤΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ (Άρθρο 256 ΠΚ)

μοτικής ή κοινοτικής ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου

», αλλά και

στο άρθρ. 1 παρ. 1 εδ. β΄ του Ν 1608/1950, το οποίο εφαρμόζεται όταν η

άπιστη συμπεριφορά του υπαλλήλου στρέφεται κατά «

του Δημοσίου, των

οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου

δικαίου

».

Συνεπώς, η δημόσια περιουσία μαζί με τις άλλες περιουσίες, που ανα-

φέρονται στο άρθρ. 256 ΠΚ, αποτελούν στοιχείο της αντικειμενικής υπό-

στασης του εγκλήματος της απιστίας σχετικής με την υπηρεσία, και δη

αυτό του αντικειμένου προσβολής.

Αναφορικά δε με το ζήτημα, αν η περιουσία των αναφερόμενων στο

άρθρ. 263Α ΠΚ νομικών προσώπων προστατεύεται από την άπιστη συμπε-

ριφορά των υπαλλήλων τους με το άρθρ. 256 ΠΚ, όπως προκύπτει από την

γραμματική διατύπωση του άρθρ. 263Α ΠΚ, μ’ αυτό διευρύνθηκε μόνον η

έννοια του «

υπαλλήλου

», όπως αυτή ορίζεται αυθεντικά στο άρθρ. 13 περ.

α΄ ΠΚ, όχι, όμως, και η έννοια της «

δημόσιας περιουσίας

152

. Επομένως,

το στοιχείο αυτό της αντικειμενικής υπόστασης του άρθρ. 256 ΠΚ παρέμει-

νε το ίδιο.

Αν ο ποινικός νομοθέτης ήθελε να υπάγει τις περιουσίες των αναφερό-

μενων στο άρθρ. 263Α ΠΚ νομικών προσώπων στο προστατευτικό πεδίο

του άρθρ. 256 ΠΚ θα το είχε πράξει, όπως το έπραξε με το άρθρ. 5 παρ. 2

του Ν 3904/2010 για την περιουσία των νομικών προσώπων δημοσίου δι-

καίου

153

Άλλο ένα επιχείρημα που συνηγορεί στην άποψη ότι οι περιουσίες των

αναφερόμενων στο άρθρ. 263Α ΠΚ νομικών προσώπων δεν υπάγονται στο

προστατευτικό πεδίο του άρθρ. 256 ΠΚ, αντλείται από την τροποποίηση

του άρθρ. 1 του Ν 1608/1950 με το άρθρ. 24 παρ. 3 του Ν 2298/1995, το

οποίο διέγραψε το έγκλημα της απιστίας σχετικής με την υπηρεσία από το

εδ. α΄, στο οποίο προβλεπόταν η προστασία και των νομικών αυτών προ-

σώπων, και προσέθεσε εδ. β΄, σύμφωνα με το οποίο η επιβαρυντική περί-

σταση Ν 1608/1950 συντρέχει για την περίπτωση του άρθρ. 256 ΠΚ, όταν

152. Βλ.

Αναγνωστόπουλου Η.

, ό.π., ΠοινΧρ 2012, σελ. 4,

Του ίδιου

, Ζητήματα απιστί-

ας. Άρθρα 390 & 256 ΠΚ, 2η εκδ., 2003, σελ. 97,

Ζαμπίτη Ε.

, ό.π., Αρμεν. 2001,

σελ. 294,

Κακαβούλη Κ.

, ό.π., ΠοινΧρ 2014, σελ. 137,

Κωστάρα Α.

, ό.π., σελ.

584,

Μαργαρίτη Λ./Δημήτραινα Γ.

, ό.π., Υπερ. 1999, σελ. 737,

Παπαδαμάκη Α.

Πρόσφατες τάσεις και θέσεις της νομολογίας του ακυρωτικού στο χώρο του ποι-

νικού δικαίου, Αρμεν. 2001, σελ. 893,

Σταμάτη Κ.

, ό.π., ΠοινΧρ 1991, σελ. 1241,

Στοΐλα Α.

, ό.π., σελ. 507.

153. Βλ.

Κακαβούλη Κ.

, ό.π., ΠοινΧρ 2014, σελ. 137,

Μπιτζιλέκη Ν.

, ό.π., ΠοινΧρ 2016,

σελ. 91.