59 / 70
[42]
ANAIΡΕΣΗ
622
Α. ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
απόφασης, 2004.
– Της ιδίας,
Η αόριστη αγωγή και οι δυνατότητες θεραπείας της, Δ’ έκδοση, 2006.
– Μαρ-
γαρίτη Π.Μ.
, Η αοριστία των λόγων αναιρέσεως του ΚΠολΔ, ΝοΒ 52 (2007), 28 επ.
– Μαργαρίτη Π.Μ./Μαρ-
γαρίτη Μ.Α.,
ΕρμΚΠολΔ, Τόμος Ι,2012.
– Ματθία Στ.
, Δικαίωμα σε ουσιαστική εξέταση της διαφοράς, Ελ-
λΔνη 48 (2007), 1289 επ.
– Μητσόπουλου Γ.
, Η θεωρία του αστικού δικονομικού δικαίου, Δ 1970,7 επ.
–
Του ιδίου
, Πολιτική Δικονομία, Τόμ. Α’, 1972.
– Του ιδίου
, Μελέται γενικής θεωρίας δικαίου και αστικού δι-
κονομικού δικαίου, Τομ. Ι,1983.
– Του ιδίου
, Περί του νομικού προσδιορισμού του πραγματικού γεγονό-
τος, Αφιέρωμα εις Χ. Φραγκίσταν, 285 επ., 1968, Αι αόριστοι νομικαί έννοιαι εις την αναιρετικήν διαδικασί-
αν, Μελέται Ι (1983),77 επ.
– Του ιδίου
, Η διάκρισις πραγματικού και νομικού ζητήματος εν τη αναιρετική δι-
αδικασία, ΝοΒ 1967,945 επ. και Μελέται Ι,1983.
– Του ιδίου
, Η ομοδικία κατά το παρ’ ημίν δίκαιο, Δ
1979,157 επ. –
Του ιδίου
, Η έλλειψις νομίμου βάσεως ως λόγος αναιρέσεως, 2005.
– Του ίδιου
, Η έλλειψη
«παντελώς αιτιολογιών ως λόγος αναιρέσεως και ο δικονομικός συλλογισμός, ΝοΒ 55 (2007), 2281 επ.
–
Του ίδιου
, Αναλογικότητα και αναιρετικός έλεγχος για υπέρμετρη επιδίκαση ποσού λόγω ηθικής βλάβης,
ΧρΙΔ, Στ/2006, 769.
– Μπακόπουλου Αγησιλ.
, Προβλήματα από τους αναιρετικούς λόγους 1,14 και 19
άρθρ. 559 ΚΠολΔ, Δ 1995,733 επ.
– Μπέη Κ.
, Πολ. Δικονομία, Τόμ. ΙΙΙ και IV, 1976.
– Του ιδίου
, Η παράλει-
ψη καταχώρησης της γνώμης της μειοψηφίας ως αναιρετικός λόγος, Δ 1987,533 επ.
– Του ιδίου
, Η επίδραση
του ευρωπαϊκού δικαίου στο ελληνικό δικονομικό δίκαιο, Δ 1999,971 επ.
– Του ιδίου
, Κύρια ερμηνευτικά
προβλήματα του αναιρετικού δικαίου του ΚΠολΔ, Αφιέρωμα στον Αστέριο Γεωργιάδη, Νόμος 7,331 επ.,
2005
– Του ιδίου
, Παρατηρήσεις για την αρχή της αναλογικότητας υπό την ΑΠ 2131/2007, Δ 39 (2008),402
επ.
– Μπλάτσιου Γ.
, Ο εξ αναρμοδιότητος λόγος αναιρέσεως, Δ 1974,667 επ.
– Μπότσαρη Κ.
, Η παραίτησις
από των ενδίκων μέσων, 1983.
– Μπρακατσούλα Β.
, Η αναίρεση στην Πολιτική Δίκη, 1990.
– Νίκα Ν.,
Πολ.
Δικονομία, Τόμος ΙΙΙ, 2007.
– Οικονομίδου Β. / Λιβαδά Μ.
, Εγχειρίδιον της Πολιτικής Δικονομίας, Τόμ. πρώ-
τος, 1924 (επαν. 1988).
– Oρφανίδη Γ.,
Το επιτρεπτό των αποδεικτικών συμβάσεων, 1988.
– Παϊσίδου Ν.,
Ιστορική εξέλιξη και μετάλλαξη του χαρακτήρα της διαδικασίας μετά την αναίρεση, ΕΝΟΒΕ 24, 1995, 91-136.
– Παπαδόπουλου Κ.
, Η αναιρετική διαδικασία (κατά τον ΚΠολΔ), 1997.
– Παπανικολάου Κων.
, Η σιωπηρή
αποδοχή αποφάσεως ως λόγος αποκλείων την άσκησιν της αναιρέσεως κατά τον ΚΠολΔ και προ αυτού, ΝοΒ
1970,380 επ.
– Ποδηματά Ε.
, Η τελολογική θεμελίωση των νομικών κρίσεων, ΝοΒ 55 (2007), 1994 επ.
– Ράμ-
μου Γ.,
Στοιχεία Ελληνικής Πολιτικής Δικονομίας, Τόμ. πρώτος, τεύχ. Α’., 1958.
– Του ιδίου
, Εγχειρίδιον Αστι-
κού Δικονομικού Δικαίου, τόμ. 2ος, 1980.
– Του ιδίου
, Η παράβασις των περί βάρους αποδείξεως κανόνων
δικαίου ως λόγος αναιρέσεως, Τιμ.τόμος ΑΠ, 8 επ.
– Του ιδίου
, Η παράβασις της αρχής της εκατέρωθεν
ακροάσεως επί ερημοδικίας ως λόγος αναιρέσεως κατά τον ΚΠολΔ, Δ 1970,132 επ.
– Του ιδίου
, Η εκ των
αποφάσεων του ΑΠ δέσμευσις και η διαφωνία επί των νομικών ζητημάτων, Συμβολαί εις την Ερμηνείαν της
Πολ.Δικ., Τόμ. VI (1968),145 επ.
– Του ιδίου
, Η παράβασις των διατάξεων του δεδικασμένου ως λόγος αναι-
ρέσεως, Συμβολαί εις την ερμηνείαν της Πολ. Δικονομίας, Τόμ. VI,121 επ.
– Ρήγα Β.,
Ο αναιρετικός έλεγχος
της ουσιαστικής κρίσεως επί των πραγματικών ισχυρισμών στην πολιτική δίκη, Πρακτικά 32ου Πανελ. Συνε-
δρίου Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων, 2007
– Του ιδίου,
Περί της αιτήσεως αναιρέσεως και των αναιρε-
τικών λόγων ως επιτευκτικών διαδικαστικών πράξεων κατά τον ΚΠολΔ, ΕφΑΔ 1 (2008), 36 επ.
– Του ιδίου
,
Εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης επί προσβολής προσωπικότητας και αναιρετικός έλεγ-
χος της εφαρμογής της ΑΚ 932, Δ 2009.789.
– Ποδηματά Ε.,
Η τελολογική θεμελίωση των νομικών κρίσεων,
ΝοΒ 55 (2007),1994 επ.
– Ρήγου Γ.,
Το «προ πάσης εκτελέσεως σημείωμα του Αρείου Πάγου, Δ 2001,856 επ.
– Ρίκου Ε.,
Ζητήματα εκ της μερικής εξαφανίσεως της απόφάσεως εις την αναιρετικήν και την έκκλητον δίκην,
ΕλλΔνη 1985,615 επ.
– Σινανιώτου Λ.,
Ερμηνεία Κώδικος Πολιτικής Δικονομίας, Τόμ. Γ’, 1974.
– Του ιδίου
, Η
αναίρεση, Β’. έκδ., 2006.
– Σούρλα Κ.
, Η αναίρεση εν τη πολιτική δίκη, 1959.
– Σοφιαλίδη Απ.
, Δικονομική
ακυρότητα, 1991.
– Σταμούλη Σπυρ.,
Η αυτεπάγγελτη εξέταση λόγων αναιρέσεως από τον Άρειο Πάγο κατά
το άρθρο 562 παρ. 4 ΚΠολΔ, Δ 1988,87 επ.
– Σταυρόπουλου Στ.
, Ερμηνεία του Κώδικος Πολιτικής Δικονομί-
ας (κατ’ άρθρο), 1969 και Συμπλήρωμα, 1972.
– Στυμφιαλιάδη Π.
, Αναίρεσις επί παραβάσει ερμηνευτικών
κανόνων, ΝοΒ 1964,449 επ.
– Τζίφρα Π.,
Ασφαλιστικά μέτρα, 1973.
– Ψωμά Ι.
, Μελέτες αναιρετικής διαδικα-
σίας, 1991.
– Του ιδίου
, Μελέτες αναιρετικής διαδικασίας, ΙΙ, 2000.