13
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
4. Η καθιέρωση της ευγονικής προσέγγισης από τον Galton
. . . . . . . . . 119
5. Η προσέγγιση της ευγονικής υπό το πρίσμα του εκφυλισμού
. . . . . 123
6. Συμπεράσματα
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙ
Οι εγκληματολογικές στατιστικές
Εισαγωγή
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129
1. Η συμβολή των στατιστικών υπό το πρίσμα διαφορετικών
προσεγγίσεων
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 135
2. Γεωγραφική χαρτογράφηση και εγκληματικότητα: η συμβολή
του Guerry
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 138
3. Η προσέγγιση του Quételet για τις εγκληματολογικές
στατιστικές
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
4. Τα δεδομένα των εγκληματολογικών στατιστικών: η συμβολή
του Enrico Ferri
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 147
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙΙ
Η θετικιστική προσέγγιση - Η ιταλική θετική σχολή
και η γένεση της Εγκληματολογίας
Εισαγωγή
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151
1. O Cesare Lombroso
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 152
1.1. Ο εκ γενετής εγκληματίας
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 154
1.2. Η ταξινόμηση των εγκληματιών
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157
1.3. Ο ρόλος των κοινωνικών παραγόντων
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158
1.4. Η μεταχείριση των εγκληματιών
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 162
1.5. Οι αντιδράσεις και οι επιρροές
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
2. Ο Enrico Ferri
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168
2.1. Η ανυπαρξία ελευθερίας της βουλήσεως
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170
2.2. Η πολυπαραγοντική προσέγγιση του εγκλήματος
. . . . . . . . . . . . . . . . 171
2.3. Η κατηγοριοποίηση των εγκληματιών και των εγκλημάτων
. . . . . . . 173
2.4. Η αντεγκληματική πολιτική
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174
2.5. Η συμβολή της σκέψης του
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 175
3. Ο Raffaele Garofalo
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
3.1. H έννοια του πραγματικού ή φυσικού εγκλήματος
. . . . . . . . . . . . . . . 177