11 / 32
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η Εγκληματολογία, όπως σωστά παρατηρήθηκε, αποτελεί έναν από
τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους ακαδημαϊκούς κλάδους διεθνώς. Και
αυτό ασφαλώς οφείλεται αφ’ ενός στην ανάγκη για τη μελέτη του εγκλη-
ματικού ζητήματος που ολοένα και περισσότερο, δυστυχώς, ταλανίζει τις
σύγχρονες κοινωνίες και αφ’ ετέρου στην έλξη που ασκεί, εξαιτίας του γε-
γονότος ότι παρέχει μιαν εντυπωσιακή σύνθεση ιδεών - της φιλοσοφί-
ας, της κοινωνιολογίας, του δικαίου, της ψυχολογίας, της ψυχανάλυσης,
της πολιτικής επιστήμης, της ανθρωπολογίας, της γενετικής, των νευρο-
επιστημών, της βιοηθικής - που στοχεύει στην εξήγηση του εγκληματικού
φαινομένου.
Ως παγκόσμιο διαχρονικό κοινωνικό φαινόμενο η εγκληματικότητα
απασχολεί από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα τους κάθε λογής διανο-
ητές που επιχειρούν να την εξηγήσουν και να προτείνουν τρόπους αντι-
μετώπισής της. Οι διαφορετικές κατά καιρούς εξηγήσεις αυτές, βασισμέ-
νες σε διαφορετικές μεθοδολογίες και τρόπους προσέγγισης, κατάφεραν
ορισμένες φορές να αναχθούν σε θεωρίες και να τύχουν κάποιας συστη-
ματοποίησης. Οι θεωρίες, ιδιαίτερα στις μέρες μας, έχουν πληθύνει, χω-
ρίς, όμως, τις περισσότερες φορές να χαρακτηρίζονται από πραγματική
πρωτοτυπία.
Στα νεώτερα χρόνια, ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα, με την επικρά-
τηση της κλασσικής σχολής, αλλά κατ’ εξοχήν κατά τον 19ο αιώνα, παρα-
τηρήθηκε εξαιρετική άνθηση προσεγγίσεων στον συγκεκριμένο επιστη-
μονικό χώρο, πράγμα που έθεσε τις βάσεις για τη διαμόρφωση της σύγ-
χρονης Εγκληματολογίας.
Η εμφάνιση της γαλλο-βελγικής χαρτογραφικής σχολής, της σχολής
της Λυόν, της σχολής του κοινωνικού περιβάλλοντος και, βέβαια, της ιτα-
λικής θετικιστικής σχολής έδωσαν αποφασιστική ώθηση στη επιστήμη
αυτή και καθόρισαν εν πολλοίς την περαιτέρω πορεία και την εξέλιξή της.
Το ανά χείρας πόνημα ασχολείται με αυτήν ακριβώς την περίοδο και
επιχειρεί με μια πιο φρέσκια ματιά να σημειώσει τις πιο σημαντικές συμ-
βολές κατά την διάρκειά της. Σε σχέση με την προηγούμενη έκδοση, η πα-
ρούσα μελέτη έχει σημαντικά εμπλουτισθεί, έχει μετατοπίσει το κέντρο
βάρους της και έχει επεκταθεί στη διερεύνηση της εξέλιξης της εγκλημα-
τολογικής σκέψης εν γένει και όχι μόνο στα ζητήματα που αναφέρονται
στη βία. Η σημασία της ιστορικής προσέγγισης είναι κεφαλαιώδους ση-