ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19Ο ΑΙΩΝΑ

120

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19

ΑΙΩΝΑ

ευφυΐας προήλθε κατόπιν επισταμένης συλλογής αναρίθμητων βιογραφι-

κών στοιχείων

331

επιφανών ανθρώπων και ήταν θετική.

Υπό το πρίσμα της συλλογιστικής του, η διάπραξη των εγκλημάτων

ήταν αντιληπτή ως απόρροια κακής κληρονομικότητας και μπορούσε

να περιορισθεί στις επόμενες γενιές εάν αποτρεπόταν η συμμετοχή των

εγκληματιών στην αναπαραγωγή.

332

Η γνώση και η μελέτη του ιστορι-

κού (ιατρικού ή άλλου) της ζωής των συγγενών ενός ατόμου μπορούσε να

αποδειχθεί, κατά τον Galton, ιδιαίτερα διαφωτιστική ώστε να ενθαρρύνει

ή και να προειδοποιήσει για διάφορα θέματα και κινδύνους που σχετίζο-

νταν με την κληρονομικότητα. Καθοριστικό ρόλο στη συλλογή του ιστο-

ρικού μπορούσε να διαδραματίσει η ενημέρωση από τους προγόνους

333

και η αναζήτηση των πληροφοριών από το ίδιο το άτομο, προκειμένου

να λάβει γνώση των σχετικών στοιχείων και στη συνέχεια να προβεί στις

τελικές αποφάσεις σε σχέση με το ρόλο του στη διαιώνιση του είδους.

Ωστόσο, η διερεύνηση της ανθρώπινης ευγονικής ήταν κατά τον ίδιο εκ

των πραγμάτων δυσχερής, καθώς ένα άτομο δεν μπορούσε παρά να έχει

ενημέρωση για τις προηγούμενες δύο ή τρεις γενιές. Η γνώση αντίστοι-

χων πληροφοριακών στοιχείων για περισσότερες γενιές θα έπρεπε να

στηριχθεί σε αρχεία. Ως εκ τούτου, υποστήριζε ότι η ανθρώπινη ευγονική

θα έπρεπε άμεσα να αναγνωρισθεί ως μία μελέτη υψηλής σπουδαιότητας

και παράλληλα να ενθαρρυνθεί η πρωτοβουλία της συλλογής προσωπι-

κών και οικογενειακών ιστοριών, η οποία αναμένετο να προσφέρει σημα-

ντικές υπηρεσίες στην προσπάθεια γένεσης περισσότερο υγιών ατόμων.

334

Βέβαια, η διαιώνιση του εγκληματικού πληθυσμού διαμέσου της κλη-

ρονομικότητας είναι ένα ζήτημα δύσκολα διαχειρίσιμο από πολλές από-

ψεις, εάν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι οι γυναίκες που περνούν ένα μεγά-

λο τμήμα της νεανικής ζωής τους στη φυλακή δεν είναι πιθανό να συμ-

331. Τα αποτελέσματα των στοιχείων που συνέλεξε παρουσιάσθηκαν στο έργο του

«Hereditary Genius» (1869) και επιβεβαίωσαν την άποψη ότι η ανθρώπινη

ικανότητα είναι κληρονομική. Crews A. D., ό. π..

332. Rafter Nicole, 2009, ό. π. σελ. 249.

333. Κατά τον Galton κανένα άτομο δεν εκφέρει άποψη αναφορικά με τη γένεσή

του, ανεξάρτητα από το πόσο βεβαρημένο μπορεί να είναι σε επίπεδο κλη-

ρονομικότητας και, συνεπώς, η μόνη ουσιαστική συμβολή των προγόνων

του στην αποκατάσταση ή τη διόρθωση των πραγμάτων σε αυτό το επίπε-

δο είναι η παροχή των απαραίτητων πληροφοριών, προκειμένου να αποφευ-

χθούν προβλήματα για τις επόμενες γενιές. Βλ. F. Galton, «Inquiries into Human

Faculty and its Development», London: Macmillan and Co., 1883 και Rafter

Nicole, 2009, ό. π. σελ. 249-50.

334. Rafter Nicole, 2009, ό. π. σελ. 250.