31 / 32
123
Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΥΓΟΝΙΚΗΣ
5. Η προσέγγιση της ευγονικής υπό το πρίσμα
του εκφυλισμού
Η ανάγκη λήψης μέτρων ευγονικής πολιτικής, προκειμένου να ελεγχθεί
το έγκλημα και η εξέλιξή του, αποτέλεσε κύριο αίτημα του Αμερικανού
Henry Boies, o οποίος διαδραμάτισε ενεργητικό ρόλο στον τομέα της φι-
λανθρωπίας και της σωφρονιστικής μεταρρύθμισης.
344
Επεχείρησε να
συνδέσει τη θεωρία του εκφυλισμού και την εγκληματική ανθρωπολογία
με την αναγκαιότητα καθιέρωσης της ευγονικής στην υπηρεσία της αντε-
γκληματικής πολιτικής, τονίζοντας παράλληλα και την οικονομική διά-
σταση αυτής της προοπτικής. Η βασική του τοποθέτηση αφορούσε τό-
σο τους εγκληματίες όσο και τους άπορους και εστίαζε περισσότερο στην
κατάστασή τους και λιγότερο στη συμπεριφορά τους, εγκληματική ή μη.
Την κατάστασή τους την αντιλαμβανόταν ως μία μορφή εκφυλισμού, η
οποία θα έπρεπε να εξαλειφθεί από την κοινωνία, απαλλάσσοντάς την τε-
λευταία από πρόσθετα οικονομικά βάρη. Ο τρόπος επίτευξης του ανωτέ-
ρω στόχου ήταν κατά την άποψή του η στείρωση.
345
Η τεκμηρίωση των θέσεων και των προτάσεών του πηγάζει από το έρ-
γο του Havelock Ellis με τον τίτλο «The Criminal» (1892), το οποίο και επι-
καλείται, αναφέροντας ότι οι έρευνες για την εγκληματικότητα και την
ένδεια κατέληγαν στην ύπαρξη ανωμαλιών ή διαστροφών στον πληθυ-
σμό των αδιόρθωτων εγκληματιών. Τα ανωτέρω άτομα παρουσίαζαν
αποκλίσεις από τον κανονικό τύπο ανθρώπου τόσο σε επίπεδο φυσικής
κατασκευής όσο και υγείας. Επεκτείνοντας το συλλογισμό του, υποστήρι-
ζε τη μη ύπαρξη «κανονικού» (από άποψη ανάπτυξης και υγείας) ατόμου
στον πληθυσμό των εγκληματιών ή των απόρων. Οι λύσεις που πρότει-
νε για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και της ένδειας θεωρού-
σε ότι θα έπρεπε να είναι άμεσα συνυφασμένες με τους παράγοντες που
τις δημιουργούν
346
. Δεδομένου ότι αντιλαμβανόταν τους εγκληματίες και
344. Ενδεικτικό των δραστηριοτήτων του ήταν το ότι διετέλεσε μέλος της
Επιτροπής Δημόσιων Φιλανθρωπιών της Πενσυλβάνια, ανήκε στην οικεία
Επιτροπή Παραφροσύνης και ασχολήθηκε ενεργά με θέματα φυλακών και
εγκλεισμού. Rafter Nicole, 2009, ό. π. σελ. 255.
345. Rafter Nicole, 2009, ό. π.
346. Ωστόσο, επειδή τα αίτια του εκφυλισμού είναι ποικίλα, θεωρούσε ότι το μέλος
που ασθενεί πρέπει να αποσπασθεί από το λοιπό σώμα, προκειμένου αφενός
το τελευταίο να παραμείνει υγιές και αφετέρου να αποτραπεί η μετάδοση της
ασθένειας και στα λοιπά μέλη. Η λύση που πρότεινε μπορούσε να επιτευχθεί,
κατά τον ίδιο, με τη συνδρομή των επιστημονικών μεθόδων της ιατρικής (π.χ.