Αφιερώνεται σε εκείνους οι οποίοι
με δίδαξαν και με ενέπνευσαν
και που στάθηκα τυχερός να τους γνωρίσω
«βουλοίμην μὲν ἂν ἔγωγε οὐδέτερα: εἰ δ’ ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν ἢ ἀδικεῖσθαι,
ἑλοίμην ἂν μᾶλλον ἀδικεῖσθαι ἢ ἀδικεῖν».
Τίποτε από τα δύο· αν όμως αναγκαζόμουν να διαλέξω, θα προτιμούσα
να αδικηθώ παρά να αδικήσω.
Πλάτων (Γοργίας 469c)