13 / 38
XI
Προλεγόμενα συγγραφέα
Τα προλεγόμενα του συγγραφέως ενέχουν αναποφεύκτως προα-
νασκοπητικό χαρακτήρα, υπερτείνουν δε ως εκ τούτου εν μέρει την
συγκυρία. Ωστόσο, σκεπτόμενος την πορεία μέχρι την πρώτη συ-
νάντηση με τον αναγνώστη, ας αναφέρω ότι, αν και σε εγγύτητα με
την καθηγεσία του γράφοντος («πλάνη, απάτη, απειλή»), η παρού-
σα μελέτη παρουσιάζει κατά το αντικείμενό της γνωρίσματα ικανά
να ελκύσουν τον καθένα να αποδυθεί στην συγγραφή της: Σε πεί-
σμα των περιωνύμων παραδειγμάτων εργασίας που προσφέρει, η
ενασχόληση με το γενικότερο αντικείμενο φανερώνει και την ευρύ-
σθεια πλευρά των πνευματικών άθλων. Εξάλλου το κοσμοπολίτι-
κο πνεύμα που χαρακτηρίζει δεόντως τον κλάδο υπαγόρευσε την
συγγραφή ενός πονήματος ερευνητικού, συνδυάζοντος βιβλιογρα-
φία και προβληματισμούς τόσο του κεντροευρωπαϊκού όσο και του
αγγλοσαξονικού χώρου.
Στο κατώφλι λοιπόν του τέλους η σκέψη ανατείνεται σε μορφές
του παρόντος και του παρελθόντος, σχετιζόμενες περισσότερο ή
λιγότερο με το αναληφθέν εγχείρημα. Στα μεν μέλη της οικογενείας
μου, φίλους και γνωστούς, που συνειδητά ή και ασύνειδα το στή-
ριξαν ή/ και το απέκλεισαν, αρμόζει πια μια έκφραση ελπίδας ανα-
κούφισής τους. Θα ετέρποντο δε οι σκιές των ομοτέχνων πατέρα
μου -που, αντιστρέφοντας τα παραδεδεγμένα, πίστευε στην αυ-
στηρότητα της Τέχνης και στο ‘Ιο canto per me’ της Επιστήμης- και
θείου μου Ιω. Αθανασούλα, έστω και παρά τον εύλογο σκεπτικισμό
του τελευταίου για την ματαίωση της γενιάς μας που σήμερα δια-
νύουμε.
Ο Ομ. Καθηγητής Τ. Παπανικολάου, ρέκτης στην συγγραφή με-
λετών μεταξύ άλλων περί το τρίπτυχο «Μέθοδος, Τέχνη και Δί-
καιο», παρέσχε όλως ιδιάζον έναυσμα στον γράφοντα να ισχυρισθεί
-ως μη όφειλε ίσως- ότι τόπος προσφορότατος προς τούτο είναι η
πνευματική ιδιοκτησία. Ο Επιτ. Καθηγητής Ακαδημαϊκός Μ. Σταθό-
πουλος εξακολουθεί να προσφέρει στον γράφοντα βαρύτιμα διδάγ-
ματα. Τους οφείλω ευχαριστίες. Τον Ομ. Καθηγητή Ακαδημαϊκό κ.