ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ

VII

Πρόλογος

Όταν το κλασικό κληρονομικό δίκαιο συναντά νεότερα δικαϊ-

κά φαινόμενα, όταν το πρώτο συναντά την πνευματική ιδιοκτησία

με το δίμορφο περιεχόμενό της, τότε η αρχιτεκτονική μιας εργασί-

ας, επιστημονικού συγγράμματος πρέπει να αποδώσει αυτή τη συ-

νάντηση διεισδύοντας στην περιπλοκότητα των νομικών ζητημά-

των, αναλύοντας και φωτίζοντας αυτά με πρόταση πειστικής λύσης.

Τη συνάντηση αυτή, άλλοτε συνοδοιποριακή άλλοτε συγκρουσια-

κή, αποδίδει το παρόν σύγγραμμα, στο οποίο είχα την τιμή να κάνω

τούτη την μικρή εισήγηση.

Το αντικείμενο της έρευνας είναι πρωτότυπο, διότι δεν αναφέ-

ρεται στην εφαρμογή των κανόνων του κληρονομικού δικαίου επί

των πνευματικών δικαιωμάτων στο μέτρο που αυτοί θα ίσχυαν

και σε κάθε άλλο περιουσιακό αντικείμενο (π.χ. πρώτη τάξη, δεύ-

τερη κ.ο.κ., διαθήκη ιδιόγραφη, δημόσια, μυστική, κληρονομητήριο

κ.ο.κ.), αλλά εστιάζεται στις αποκλίσεις που συνεπάγεται έναντι του

γενικού κληρονομικού δικαίου -ορθότερα ίσως: του γενικού δικαίου

των συνεπειών του θανάτου- η κληρονόμηση της πνευματικής ιδι-

οκτησίας και -αντιστρόφως- στις αποκλίσεις που συνεπάγεται ένα-

ντι του γενικού δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας ο θάνατος του

δημιουργού.

Το βιβλίο διαπνέεται αφετηριακά από την παρατήρηση ότι ούτε ο

νομοθέτης του Ε’ βιβλίου του ΑΚ είχε προ οφθαλμών την κληρονό-

μηση άυλων αγαθών (τα οποία το προκάτοχό του β.ρ.δ. αγνοούσε),

ούτε όμως και η πνευματική ιδιοκτησία ήταν ευθύς εξ αρχής κλη-

ρονομητή, καθώς νοούνταν ως (αυτονόητα προσωποπαγής) εκδή-

λωση της προσωπικότητας του δημιουργού. Η έρευνα λοιπόν επικε-

ντρώνεται μόνον στα σημεία (συγκρούσεως) όπου ανιχνεύεται ακό-

μη η αρχική ασυμμετρία των δυο κλάδων (πνευματικής ιδιοκτησί-

ας και κληρονομικού δικαίου). Αυτές οι συγκρούσεις επιχερείται να

ταμούν.