
7
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στην Ελλάδα, ήδη από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, κάθε σχε-
δόν μεγάλη προμήθεια ή ανάθεση δημόσιων έργων συνοδεύτηκε από κα-
ταγγελίες για αδιαφανείς διαδικασίες, για εύνοια προς «ημετέρους», για
διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, για «ύποπτες συναλλαγές», για «δια-
φθορά». Πραγματικά ή κατασκευασμένα σκάνδαλα που αφορούσαν γενι-
κά τη σχέση πολιτικής και επιχειρηματικών συμφερόντων βάρυναν την πο-
λιτική ζωή και προκάλεσαν ρήγματα στην εμπιστοσύνη των πολιτών προς
το πολιτικό σύστημα. Η έλλειψη επαρκών και σαφών νομοθετικών κειμέ-
νων που να εξασφαλίζουν τη διαφάνεια στη διαχείριση των δημόσιων υπο-
θέσεων επέτρεψε αποφάσεις και δράσεις που κινούνταν στα όρια της νομι-
μότητας.
Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο, επιχειρήθηκε μια «αντεπίθεση» από την πλευ-
ρά των πολιτικών, με στόχο «την εξυγίανση του δημόσιου βίου». Ανάμε-
σα στα μέτρα που υιοθετήθηκαν, ιδιαίτερα σημαντικές ήταν οι αλλαγές στη
νομοθεσία για το «πόθεν έσχες». Δεν κρίνεται πλέον επαρκής η απλή απο-
τύπωση της περιουσιακής κατάστασης των πολιτικών προσώπων. Κρίσι-
μη θεωρείται η διαπίστωση της πηγής προέλευσης των χρημάτων τους και
για το λόγο αυτό θεωρείται αντίθετη στο λειτούργημά τους κάθε επιχειρη-
ματική δραστηριότητα που μπορεί να δημιουργεί υπόνοιες αδιαφάνειας.
Με το νόμο 3213 ανάγεται έτσι ήδη από το 2003 σε ποινικό αδίκημα η συμ-
μετοχή των πολιτικών προσώπων σε εξωχώριες εταιρείες, ενώ με το νόμο
3849 του 2010 το απαγορευτικό νομοθετικό πλαίσιο αυστηροποιείται, κα-
θώς αυξάνονται οι απειλούμενες ποινικές κυρώσεις, προβλέπεται η υπο-
χρεωτική επιβολή των παρεπόμενων ποινών της δήμευσης και στέρησης
των πολιτικών δικαιωμάτων και διευκρινίζεται ότι το έγκλημα τελείται όχι
μόνο όταν συμμετέχουν τα ίδια τα πολιτικά πρόσωπα σε εξωχώριες εται-
ρείες, αλλά και όταν συμμετέχουν μέσω παρένθετων προσώπων.
Η στάση αυτή του Έλληνα νομοθέτη αλλάζει άρδην με το νόμο 4389 της
27.5.2016, με τον οποίο τυποποιείται πια μόνο η συμμετοχή σε εταιρείες
που έχουν την πραγματική ή καταστατική τους έδρα σε «κράτος μη συνερ-
γάσιμο στο φορολογικό τομέα» και επομένως θεωρείται επιτρεπτή η συμ-
μετοχή σε εταιρείες που η έδρα τους βρίσκεται σε φορολογικά συνεργά-
σιμες χώρες, ακόμα και όταν αυτές αποτελούν «φορολογικούς παραδεί-
σους». Η συγκεκριμένη διάταξη επικρίθηκε έντονα ως «φωτογραφική» και
η κυβέρνηση αναγκάστηκε να την τροποποιήσει μέσα σε λίγες μόνο ημέ-
ρες, θεσπίζοντας πλέον (με το Ν. 4396/2016) ένα ιδιαίτερα αυστηρό νο-
μοθετικό πλαίσιο που απαγορεύει κάθε συμμετοχή των προσώπων της κε-
ντρικής πολιτικής σκηνής σε εταιρείες που έχουν την πραγματική ή κατα-