36 / 52
[18]
ΚΑΝ (ΕΕ) 2016/1103
ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΕ
270
κών σχέσεων των συζύγων, η συμφωνία πρέπει να συμμορφώνεται με το άρ-
θρο 7 παράγραφος 2.
Άρθρο 6 - Διεθνής δικαιοδοσία σε άλλες περιπτώσεις
Όταν κανένα δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει διεθνή δικαιοδοσία δυνάμει
των άρθρων 4 ή 5 ή σε άλλες περιπτώσεις πλην αυτών που ορίζονται στα εν
λόγω άρθρα, διεθνή δικαιοδοσία να αποφαίνονται επί των περιουσιακών σχέ-
σεων των συζύγων ασκούν τα τα δικαστήρια του κράτους μέλους:
α)
στην επικράτεια του οποίου έχουν τη συνήθη διαμονή τους οι σύζυγοι
κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής·
β)
στην επικράτεια του οποίου είχαν την τελευταία συνήθη διαμονή τους οι
σύζυγοι, εφόσον ένας εξ αυτών εξακολουθεί να διαμένει εκεί κατά τον χρόνο
υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής·
γ)
στην επικράτεια του οποίου έχει τη συνήθη διαμονή του ο εναγόμενος
κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής·
δ)
της κοινής ιθαγένειας των συζύγων κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο
δικαστήριο.
Άρθρο 7 - Παρέκταση αρμοδιότητας
1.
Στις αναφερόμενες στο άρθρο 6 περιπτώσεις, τα μέρη μπορεί να συμφωνή-
σουν ότι τα δικαστήρια του κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου είναι εφαρμο-
στέο δυνάμει του άρθρου 22 ή του άρθρου 26 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή β) ή
τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο τελέσθηκε ο γάμος έχουν αποκλει-
στική διεθνή δικαιοδοσία να αποφαίνονται για τις περιουσιακές σχέσεις των εν
λόγω συζύγων.
2.
Η συμφωνία της παραγράφου 1 καταρτίζεται εγγράφως και φέρει ημερομηνία
και υπογραφή των μερών. Κάθε διαβίβαση διά της ηλεκτρονικής οδού που εξα-
σφαλίζει σε μόνιμη βάση τη μεταγενέστερη πρόσβαση στο περιεχόμενο της συμ-
φωνίας θεωρείται καταρτισθείσα εγγράφως.
Άρθρο 8 - Διεθνής δικαιοδοσία που βασίζεται στην παράσταση του
εναγομένου ενώπιον του δικαστηρίου
1.
Πέραν των περιπτώσεων όπου η διεθνής δικαιοδοσία απορρέει από άλλες
διατάξεις του παρόντος κανονισμού, το δικαστήριο κράτους μέλους του οποίου
το δίκαιο εφαρμόζεται δυνάμει του άρθρου 22 ή του άρθρου 26 παράγραφος
1 στοιχείο α) ή στοιχείο β), και ενώπιον του οποίου ο εναγόμενος παρίσταται,
αποκτά διεθνή δικαιοδοσία. Ο κανόνας αυτός δεν εφαρμόζεται, εάν η παράστα-
ση έχει ως σκοπό την αμφισβήτηση της διεθνούς δικαιοδοσίας ή στις αναφερό-
μενες στο άρθρο 4 ή στο άρθρο 5 παράγραφος 1 περιπτώσεις.
2.
Πριν κηρύξει εαυτό αρμόδιο δυνάμει της παραγράφου 1, το δικαστήριο μερι-
μνά ώστε ο εναγόμενος να ενημερωθεί για το δικαίωμά του να αμφισβητήσει τη
διεθνή δικαιοδοσία και για τις συνέπειες της παράστασης ή της μη παράστασης.