16 / 24
124 Σύνοψη εργασιών και συμπεράσματα
του τέκνου, την απειλή, την παρότρυνση στο τέκνο να μην επιστρέψει στον
άλλο γονέα και γενικά με κάθε συμπεριφορά που μπορεί να έχει ως συνέπεια
την ανάπτυξη του συνδρόμου της γονεϊκής αποξένωσης.
Με αναφορά σε δικαστικές αποφάσεις, η κ.
Σταμπέλου
προτείνει την επέκτα-
ση του δικαιώματος επικοινωνίας κατά 1520 ΑΚ και στην επικοινωνία του τέ-
κνου και με πρόσωπα άλλα, πλην των γονέων του, π.χ. σύντροφος της μητέ-
ρας, βιολογικός γονέας, αδέλφια αλλά και ενήλικες (ιδίως με μέλη της γραμ-
μής εκείνου του γονέα που τυχόν έχει αποβιώσει).
Κάθε φορά, η παρεμπόδιση της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας συ-
νιστά παράβαση όχι μόνο της κατά 1520 ΑΚ δικαστικής απόφασης αλλά και
προσβολή του δικαιώματος προσωπικότητας του παρεμποδιζομένου, οπότε
είναι δυνατή η άσκηση των δικαιωμάτων 57 και 59 ΑΚ σε συνδυασμό με 914
ΑΚ. Τέλος, η κ.
Σταμπέλου
αναφέρθηκε στην πραγμάτωση του δικαιώματος
του δικαιούχου με μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης και την εφαρμογή ποινικών
κυρώσεων.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι πολλές φορές παρουσιάζεται παρεμπόδιση επικοι-
νωνίας μεταξύ ενηλίκων, ιδίως ηλικιωμένων, με τα τέκνα τους. Μολονότι δεν
πρόκειται στην πραγματικότητα για παράβαση του δικαιώματος επικοινωνίας
της ΑΚ 1520, νομίζω ότι σχετικό δικαίωμα μπορεί να στηριχθεί στην ΑΚ 1507
(«υποχρέωση» για αμοιβαία αγάπη και σεβασμό).
Η επίκουρη Καθηγήτρια κ.
Ι. Κονδύλη
προβληματίστηκε εν πρώτοις με τον ορι-
σμό της λέξεως «συναναστροφή» και αναφέρθηκε σε μια ειδική (αλλά πολύ
ευρεία) μορφή κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, την έκθεση του ανηλίκου
σε συναναστροφές ακατάλληλες για την ψυχική του υγεία, κατατάσσοντας τις
ειδικές εκφάνσεις σε δύο κατηγορίες: σ’ αυτές που ο ανήλικος δημιουργεί μό-
νος του, από επιλογή του – οπότε υπάρχει παράβαση της υποχρέωσης επίβλε-
ψης του ανηλίκου – και σ’ αυτές στις οποίες ο ανήλικος προσέρχεται από επι-
λογή του γονέα. Κριτήρια κατάταξης και αξιολόγησης αποτελούν η διάρκεια, η
συχνότητα και η έκταση της συναναστροφής. Στην πρώτη κατηγορία υπάρχει
μια άσκηση ισορροπίας: σε ποια έκταση μπορεί να παρέμβει ο γονέας ώστε να
μην συγκρουσθεί με το παιδί, καταπιέζοντας την προσωπικότητά του, εμποδί-
ζοντάς το να ωριμάσει; Ειδική αναφορά έκανε η κ.
Κονδύλη
, με πολύ επιτυχή
τρόπο, στις «ηλεκτρονικές συναναστροφές», επισημαίνοντας τους κινδύνους.
Στην δεύτερη κατηγορία (όπου ο γονέας έχει την πρωτοβουλία των συνανα-
στροφών) η κ.
Κονδύλη
διέκρινε εύστοχα βαθμούς ακαταλληλότητας του πε-
ριβάλλοντος με το οποίο έρχεται σε επαφή το ανήλικο παιδί, από ακαταλληλό-
τητα έως τοξικότητα, φέρνοντας πολύ παραστατικά παραδείγματα από δικα-
στικές αποφάσεις αλλά και την λογοτεχνία. Και στην περίπτωση αυτήν επιχει-
ρείται μια άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στην προσωπικότητα του παιδιού και
την προσωπική ζωή του γονέα.