την εποχή της κλασικής ρωμαΐκής νομικής επιστήμης, τους χρόνους του
Γαΐου, του Ουλπιανού ή του Παπινιανού, μέχρι σήμερα να έχουν περά-
σει σχεδόν είκοσι αιώνες στο διάστημα των οποίων, φαινομενικά τουλά-
χιστον, άλλαξαν τα πάντα, ωστόσο, η ιστορική πορεία των θεσμών δεν
υπήρξε πάντοτε ευθύγραμμη. Όπως σημειώνει ο G. Gilmore (The Death
of Contract, The Ohio University Press, 2η έκδοση 1995, σ. 102-103), πολ-
λές φορές διαγράφει κύκλο, με συνέπεια να ξαναβρίσκει κάποια στιγμή το
σημείο εκκίνησής της. Με εξαίρεση θεσμούς όπως η δουλεία, που για τον
δυτικό κόσμο καταργήθηκε ανεπιστρεπτί, ρυθμίσεις του ρωμαϊκού δικαί-
ου επιβιώνουν ή δεν αποκλείεται να επανακάμψουν στο ισχύον δίκαιο, οι
εφαρμοστές τους όμως αγνοούν συνήθως την ιστορική τους προέλευση.
Με το πόνημά του, ο Θρ. Κονταξής συμβάλλει στην προσπάθεια των
ιστορικών του δικαίου, να αναδείξουν τη θέση του ρωμαϊκού δικαίου
στον σύγχρονο νομικό μας πολιτισμό, την αναγκαιότητά του για τη σύγ-
χρονη νομική παιδεία καθώς και τη χρησιμότητά του στην επικοινωνία
των ελλήνων νομικών με τους ξένους ομοτέχνους τους.
Ι. Βελισσαροπούλου-Καράκωστα,
ΟμότιμηΚαθηγήτρια ΙστορίαςΔικαίου
