ΠΡΟΛΟΓΟΣ Θ. ΚΟΝΤΑΞΗ
Στο παρόν λεξικό επιλέχτηκαν και παρατίθενται οι συχνότερα απα-
ντώμενοι στα νομικά κείμενα (ανεξάρτητα ειδικότερου επιστημονικού
πεδίου) Λατινικοί όροι (και οι ανάλογες εκφράσεις), όσοι συνδέονται (ή
αναφέρονται) άμεσα ή έμμεσα με το ισχύον δικαϊκό καθεστώς (και δεν συ-
νάπτονται αποκλειστικά με το Ρωμαϊκό δίκαιο, όπως π.χ. ο θεσμός της in
jure cessio, ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με το ισχύον νομικό καθεστώς),
όσοι αποτελούν γενικότερο τμήμα του νομικού μας πολιτισμού, όσοι χρη-
σιμοποιούνται σε θεωρητικά κείμενα και σε δικόγραφα ή αγορεύσεις και
οι υποστηρικτικές αυτών έννοιες, λέξεις, εκφράσεις και γνωμικά.
Κατά συνέπεια δεν συμπεριλήφθηκαν αφενός μεν ευρύτερα γνωστές
ρήσεις της Λατινικής, ως εκ της μη ύπαρξης νοηματικής και τεχνικής γειτ-
νίασής τους με τη νομική επιστήμη αφετέρου δε νομικές εκφράσεις, λέ-
ξεις ή αρχές στερούμενες παντελώς αντανάκλασης (έστω και έμμεσης)
στην παρούσα νομική πραγματικότητα.
Αντίθετα, εκφράσεις και όροι που χρησιμοποιούνται π.χ. σε μια αγό-
ρευση επί ποινικού δικαστηρίου (οιονεί γενικής παιδείας αλλά συναρτώ-
μενοι με την εν γένει απονομή του Δικαίου) ή οι οποίοι έχουν αποκτήσει
πλέον κλασική θέση στη νομική παιδεία (ως εκ της συχνής χρήσης και
επανάληψής τους), διεκδίκησαν θέση στο παρόν λεξικό.
Διαλαμβάνονται, επίσης, όροι και εκφράσεις στενά συνδεδεμένοι με
τους βασικούς βιοτικούς άξονες της ανθρώπινης συμπεριφοράς, η οποία
και αποτελεί αντικείμενο -αλλά και λόγο ύπαρξης- του Δικαίου.
