Β
Γ
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
A
10
A
Αίτησηαναιρέσεως
και εκδικάσεωςενδίκωνμέσωνκαιβοηθημάτων,σύμφωναμετοννέοΚώδικαΔιοικητικήςΔικο-
νομίας (Ν 2717/1999), ΔΦΝ 1999,1203.
– Σπηλιωτόπουλος Επ.,
ΕγχειρίδιοΔιοικητικούΔικαίου,
έκδοση14η,2011,τ.2.σελ.219,246.
–ΤασσoπούλουΓ.,
Ανακοπήερημοδικίας inΕφαρμογέςΔιοι-
κητικούΟυσιαστικού&ΔικονομικούΔικαίου -ΤακτικάΔιοικητικάΔικαστήρια, (επιμ. Χ. Χρυσαν-
θάκης),2009,σελ.313επ.
–Τάχος Ι.Α.,
ΕλληνικόΔιοικητικόΔίκαιο7ηέκδοση -2003.
–Χατζητζα-
νήςΝ.,
Ερμηνείακατ’άρθρονΚώδικοςΔιοικητικήςΔικονομίας, Αθήνα, 2002.
–ΧρυσανθάκηςΧ.,
ΔιοικητικήΔικονομίακαιΚώδικαςΔιοικητικήςΔιαδικασίας,4ηέκδοση,Αθήνα2004.
Χ.Τσόγκας
Αίτησηαναιρέσεως
Βλ.σχετικάλ.
Έλεγχοςαναιρετικός - έκτασηελέγχου
Ένδικαμέσα (ΚΔΔ)
Λόγοι αναιρέ-
σεως
Το έκτακτο ένδικομέσο ενώπιον τουΣυμβουλίου της Επικρατείας (για τηναναίρεσηστοΕλε-
γκτικόΣυνέδριοδενγίνεται λόγοςεδώ), με τοοποίοπροσβάλλονται αποφάσεις των τακτικών
διοικητικώνδικαστηρίωνεπί διαφορώνουσίαςγιαορισμένους, περιοριστικά, λόγουςπουδεν
αφορούν(ευθέως)τηνουσίατηςυποθέσεωςαλλάτηνομικήκαιμόνονορθότητατηςπροσβαλ-
λόμενηςδικαστικήςαποφάσεως.Ηαίτησηαναιρέσεωςπροβλέπεται στοΣύνταγμα (άρθρο95
παρ.1περ.β΄),ρυθμίζεταιδεκυρίωςστοΠΔ18/1989γιατοΣυμβούλιοτηςΕπικρατείας. (Άρθρα
53-57). Για τοπαραδεκτό της απαιτείται μιασειράπροϋποθέσεων.Μερικές από τις πιο χαρα-
κτηριστικές: 1) Με αίτηση αναιρέσεως προσβάλλονται μόνον ανέκκλητες αποφάσεις, καθώς
και τελεσίδικεςμεναλλ’υπό τηνέννοια τηςασκήσεως του τακτικούενδίκουμέσουκαι όχι της
παρελεύσεως απλώς της σχετικής προθεσμίας. 2) Νομιμοποιούμενος είναι, κατ’αρχήν, οδιά-
δικοςπουηττήθηκεμετηναναιρεσιβαλλομένηαπόφαση (κατ’εξαίρεσηκαι αυτόςπουνίκησε
αλλάβλάπτεταιαπότοαιτιολογικό.).3)Ηαίτησηκατατίθεταιστοδικαστήριοπουεξέδωσετην
προσβαλλόμενηαμόφαση,υπόκειταισεπαράβολο (γιαορισμένεςκατηγορίεςειδικό),ασκείται
μέσασε ορισμένηπροθεσμία, και κοινοποιείται από τον αναιρεσείονταστον αναιρεσίβλητο,
κατά τους ειδικότερους ορισμούς του νόμου. 4) Η διαφορά πρέπει, κατ’ αρχήν, να έχει χρη-
ματικόαντικείμενοπου υπερβαίνει ορισμένοποσόν, ναπροβάλλεται δε στοαναιρετήριομε
συγκεκριμένους ισχυρισμούς ότι για το επίδικο ζήτημαδεν υπάρχει νομολογία τουΣτΕήότι
ηαναιρεσιβαλλομένη έρχεται σε αντίθεσηπρος νομολογία τουΣτΕ ήάλλουανωτάτουδικα-
στηρίουήανέκκλητηαπόφασηδιοικητικούδικαστηρίου.Ανόμωςμετηναπόφασηέχει κριθεί
διάταξη τυπικούνόμουωςαντίθετηστοΣύνταγμαήάλλοκανόνααυξημένης τυπικής ισχύος,
χωρίς ναυπάρχει γι αυτό νομολογία τουΣτΕ, χωρεί αίτησηαναιρέσεως και κατάπαρέκκλιση
τωνανωτέρω. Στηναίτησηαναιρέσεως, ηοποίαδενέχει ανασταλτικόαποτέλεσμα, δενχωρεί
παρέμβασηούτε (μεκάποιεςεξαιρέσεις)αναστολήεκτελέσεως.Οιλόγοιαναιρέσεωςορίζονται
περιοριστικάστονόμο(άρθρο56ΠΔ18/1989)καιαναφέρονταιόλοιτουςσενομικάσφάλματα,
εγκείμεναείτεστημείζοναπρότασητουδικανικούσυλλογισμού (σφάλματαπερί τηνεπιλογή,
την ισχύή την ερμηνεία του εφαρμοστέου κανόναδικαίου) είτε στην υπαγωγήστον κανόνα
(δηλαδήτονομικόχαρακτηρισμό)των–ανελέγκτωςδιαγνωσθέντων–πραγματικώνπεριστατι-
