Επισκόπηση Μελετών - Γνωμοδοτήσεων
16
Νομικός Σύμβουλος
Ποινικό-ΠοινικόΔικονομικόΔίκαιο
Ποινική ευθύνη για το «κούρεμα» του οφειλόμενου προς
την ΕΤΕ χρέους: Η αντισυνταγματικότητα του άρθρου 3
παρ. 9 του Ν 4046/2012,
Λ. Μαργαρίτης/Χ. Σατλάνης,
ΠοινΔικ
5/2014, 413.
Απιστία και άφεση χρέους. Ν 4046/2012 - αμνηστία - ειδική παρα-
γραφή. ΕΔΔΑ και προστασία της περιουσίας. Σκέψεις για αντισυ-
νταγματικότητα της ρυθμίσεως του άρθρου 3 παρ. 9 N 4046/2012
ως εισάγουσας περίπτωση «κρυπτοαμνηστίας».
Η αιτιολογία των ποινικών αποφάσεων,
Α. Παπαδαμάκης,
ΠοινΔικ
6/2014, 520.
Η αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων συνιστά ουσιώδη πτυ-
χή του ίδιου του κράτους δικαίου, στοιχείο χρηστής απονομής
της δικαιοσύνης και το αναγκαίο σύστοιχο της ηθικής απόδειξης.
Η αληθινή αιτιολογία, και υπό το πρίσμα της αρχής της ηθικής
απόδειξης, είναι αιτιολογία αναλυτική και συνθετική έτσι ώστε
ό,τι συνιστά περίσσευμα στην ηθική απόδειξη ταυτόχρονα απο-
τελεί και σοβαρό έλλειμμα στην υποχρέωση αιτιολογίας.
Αστικό - Ευρωπαϊκό Δίκαιο
Ηαπόφαση του ΕΔΔΑ της 12Μαΐου 2014 επί της προσφυγής
Κύπρος κατά Τουρκίας,
Ν. Φραγκάκης,
Συνήγορος
103/2014, 34.
Με την απόφασή του της 12 Μαΐου 2014 το ΕΔΔΑ σε Μείζονα Σύν-
θεση έδωσε, σχεδόν ομόφωνα οριστικό τέλος στη δικαστική διέ-
νεξη που είχε ξεκινήσει με την, τέταρτη, από 22 Νοεμβρίου 1994 δι-
ακρατική προσφυγή της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά της Τουρ-
κίας. Η πρόσφατη - και τελευταία - κρίση ήταν επί του αιτήματος
της προσφεύγουσας για δίκαιη ικανοποίηση (άρθρο 41 ΕΣΔΑ) και
επιστέγασε την επί της ουσίας απόφαση της 10 Μαΐου 2001 του
ίδιου Δικαστηρίου, με την οποία η Τουρκία καταδικάστηκε για πολ-
λές παραβιάσεις της ΕΣΔΑ, προερχόμενες από τις πολεμικές επιχει-
ρήσεις της στη βόρεια Κύπρο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο 1974, τη
συνεχιζόμενη διαίρεση του κυπριακού εδάφους και τις δραστηρι-
ότητες της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».
Δημόσιο - Δημοσιονομικό Δίκαιο
O έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο των δημοσίων
συμβάσεων - Είναι αναγκαία η αναθεώρηση του άρθρου 98
παρ. 1 β΄ Συντ;,
Χ. Δετσαρίδης,
ΘΠΔΔ
6/2014, 489.
Ο αναθεωρητικός νομοθέτης θέλησε να εξασφαλίσει μέσα από τον
έλεγχο των δημοσίων συμβάσεων από το ΕλΣυν την προάσπιση του
δημόσιου χρήματος. Στον έλεγχο αυτό τοΑνώτατοΔημοσιονομικόΔι-
καστήριοτηςΧώραςδενλειτουργείωςδικαιοδοτικόόργανο.Προβαίνει
σε έλεγχο νομιμότητας, ωστόσο δεν θα πρέπει να υπερβαίνει την ίδια
τηνφύση του ελέγχουμε τονοποίοείναι από τησυνταγματικήδιάταξη
επιφορτισμένοναπράξει,αλλάναεπικεντρώνεταιστηνπροστασίατου
δημοσιονομικού γενικού συμφέροντος, δίδοντας αποκλειστική βαρύ-
τητα, στην επικράτηση των αρχών της διαφάνειας και του υγιούς αντα-
γωνισμού. Χρειάζεται οαυτοπεριορισμός της έκτασης του ελέγχουστα
όριαπου ο ίδιος οαναθεωρητικός νομοθέτης επιζητά, ώστε ναμην κα-
ταλήξει το Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο να λειτουργεί ως ένα
όργανοελέγχουτηςνομιμότηταςτωνδημόσιωνσυμβάσεων.
Δίκαιο Περιβάλλοντος
Η (επιχειρούμενη) εκτροπή του Αώου και η παρεκτροπή
από τις αξίες και αρχές της αειφόρου ανάπτυξης,
Απ. Κατσίκης,
ΠερΔικ
1/2014, 1.
Το ποτάμιο δίκτυο του Αώου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο περιβαλ-
λοντικά με πλήθος ευαίσθητων οικοσυστημάτων, τα οποία τροφο-
δοτεί σε μια ευρύτερη περιοχή απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς
και σπάνιας αισθητικής και οικολογικής αξίας. Η επιχειρούμενη
εκτροπή των νερών του προς το λεκανοπέδιο Ιωαννίνων συνεπά-
γεται εκτεταμένες αλλοιώσεις και δυσμενείς επιπτώσεις σε υδάτι-
να και χερσαία οικοσυστήματα, αλλά και στις κοινωνικές δομές και
δραστηριότητες της περιοχής.
Σπηλαιοτουρισμός - Ηαναγκαιότητα θέσπισης σαφούς
θεσμικού πλαισίου,
Δ.Μυλωνόπουλος, Π.Μοίρα,
ΠερΔικ
2/2014, 201.
Ο σπηλαιοτουρισμός είναι μια ειδική μορφή τουρισμού, που
εντάσσεται στην ευρύτερη κατηγορία του γεωτουρισμού. Στην Ελ-
λάδα, αν και υπάρχει σπηλαιολογικός πλούτος, δεν έχει αξιοποιη-
θεί κατάλληλα, ώστε ν΄ αναπτυχθεί η ειδική και εναλλακτική αυτή
μορφή τουρισμού. Η παρούσα έρευνα εκπονήθηκε με βάση τη με-
λέτη του θεσμικού πλαισίου και της νομολογίας που αναφέρεται,
άμεσα ή έμμεσα, στην προστασία των σπηλαίων και την ανάπτυξη
του σπηλαιοτουρισμού.
Δίκαιο Μέσων Ενημέρωσης
και Επικοινωνίας
Η εξουσία των Εθνικών Ρυθμιστικών Αρχών
Τηλεπικοινωνιών να επιβάλλουν πρόσθετες υποχρεώσεις
σε επιχειρήσεις. Με αφορμή τη ΔΕΕ υπόθ. C-518/11
απόφ. 7.11.2013.,
Ε. Λιάσκος,
ΔiΜΕΕ
2/2014, 152.
Η μελέτη αυτή εξετάζει με αφορμή τη ΔΕΕ υπόθ. C-518/11 απόφ.
7.11.2013, το εύρος των εξουσιών των ρυθμιστών αρχών τηλεπι-
κοινωνιών και ειδικότερα την εξουσία τους να επιβάλλουν πρό-
σθετες υποχρεώσεις στις επιχειρήσεις, όπως ο καθορισμός των
τιμών στις οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Η εξέταση αυτή
εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο διερεύνησης της σχέσης του
δικαίου του ανταγωνισμού με το ειδικό ρυθμιστικό δίκαιο των
τηλεπικοινωνιών.
Η διακρατική ηλεκτρονική ροή ευαίσθητων προσωπικών
δεδομένων - το ρυάκι που έγινε χείμαρρος,
Ε. Μεταξάκης,
ΔiΜΕΕ
2/2014, 170.
Στις ημέρες μας ανθεί η ηλεκτρονική εγκληματικότητα και ιδίως
υπό την ειδικότερή της έκφανση της υποκλοπής δεδομένων προ-
σωπικού χαρακτήρα. Για το λόγο αυτό αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέ-
ρον η εξέταση του τι είδους και ποίου όγκου δεδομένα διαβιβάζο-
νται διασυνοριακώς και ηλεκτρονικώς στο πλαίσιο διακρατικών
συμβάσεων και συμφωνιών. Το συμπέρασμα είναι διττώς ανη-
συχητικό: ένα τεράστιο μέρος των δεδομένων αυτών αφορούν
ποινικές διώξεις και καταδίκες, είναι δηλαδή ευαίσθητα δεδομένα
προσωπικού χαρακτήρα και ο όγκος τους έχει πολλαπλασιασθεί.
Αναδεικνύεται έτσι η εξαιρετική σημασία του Ν 3471/2006, ο ο-
ποίος αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων και της
ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
