ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Πρόλογος

Βιώνουμε μια πολυετή πλέον κρίση που διαρκεί περισσότερο από όσο προέβλε-

παν και οι πιο απαισιόδοξοι.

Ήδη μεγαλώνει μια γενιά που δεν έχει παραστάσεις έξω από αυτήν και η ψυχο-

λογία του ζόφου είναι η μόνη πραγματικότητα που θυμούνται, καθώς οι προεφη-

βικές αναμνήσεις τους δεν είναι τόσο ισχυρές ώστε να αντισταθμίσουν όσα προ-

σλαμβάνουν από τα τρέχοντα. Κανείς δεν ξέρει πότε και πώς θα βγει η χώρα από

τη σημερινή κλινική κατάσταση και πάντα θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί με

τους προφήτες, είτε είναι αστρολόγοι είτε οικονομολόγοι.

Η σιωπή του ιδιωτικού τομέα

Εργάζομαι πολλά χρόνια σε αυτό που έχει πολιτογραφηθεί στην Ελλάδα σαν

«ιδιωτικός τομέας» σε προφανή αντιδιαστολή με το «Δημόσιο». Ο χώρος περιλαμ-

βάνει πολλά και ετερόκλητα επαγγέλματα, εισοδηματικές τάξεις και συντεχνίες.

Συνυπάρχουν χιλιάδες μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις σε διάφορους κλάδους,

ένας μεγάλος πληθυσμός από αυτοαπασχολούμενους είτε στα λεγόμενα επιστημο-

νικά επαγγέλματα, είτε διάφορες άλλες ειδικότητες, υπάλληλοι μικρών εταιρειών

και (σε περιορισμένο βαθμό για ανεπτυγμένη χώρα) στελέχη μεγάλων επιχειρήσε-

ων. Ανήκω σε αυτή την τελευταία μειοψηφική κατηγορία. Ένα από τα χαρακτηρι-

στικά του ιδιωτικού τομέα είναι η σιωπή για τα «κοινά» σε δυσανάλογο βαθμό σε

σχέση με όσους βρίσκονται υπό δημόσια προστασία. Στη διάρκεια της καριέρας

μου γνώρισα πλήθος ανθρώπων που, εκτός από υψηλού επιπέδου επαγγελματι-

κές δεξιότητες και γνώσεις, διαθέτουν αξιόλογες απόψεις για πολλά από όσα συμ-

βαίνουν, που όμως σχεδόν ποτέ δεν εκφράζουν δημόσια. Οι ικανότεροι επιχειρη-

ματίες απεχθάνονται τον πολιτικό χρωματισμό και αυτολογοκρίνονται ή περιορί-

ζονται σε οικονομικά ή θεσμικά θέματα χωρίς τις απαραίτητες γενικεύσεις. Χιλιά-

δες πετυχημένοι στο επάγγελμά τους παραμένουν άφωνοι, ενώ μπορούν να συμ-

βάλλουν σε ό,τι πρέπει να γίνει για να ξεπεράσουμε την κρίση. Ταυτόχρονα υποεκ-

προσωπούνται πολιτικά, ενώ δεν έχουν χρόνο, διάθεση ή δυνατότητα να συμμε-

τέχουν οι ίδιοι ενεργά πολιτικά. Την κατάσταση επιδεινώνουν οι χρόνιες συνδικα-

λιστικές καρκινώσεις, τόσο σε επίπεδο εργαζομένων όσο και επαγγελματικών ορ-