27 / 34
Η ΡΗΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΟΡΟΑΠΟΦΥΓΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
78
κερδών προς το trust, ενώ το trust περαιτέρω δάνειζε τα ποσά στον ιδι-
οκτήτη. Στην περίπτωση του κου Hooper όμως τα μερίσματα πληρωνό-
ταν στο trust και από κει είτε επενδύθηκαν σε ακίνητα, είτε έγιναν – και
φορολογήθηκαν κανονικά – διανομές στα παιδιά του.
Όταν το σχήμα αμφισβητήθηκε από τις φορολογικές αρχές στη βάση
του γενικού κανόνα φοροαποφυγής της Νέας Ζηλανδίας, οι Penny και
Hooper ισχυρίστηκαν επίσης ότι βασικός λόγος επιλογής της εταιρικής
δομής ήταν ο περιορισμός της προσωπικής τους ευθύνης από την εξάσκη-
ση των ιατρικού επαγγέλματος, και κάποιοι άλλοι επιχειρηματικοί λόγοι.
2.3.8.2 Απόφαση
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο εν λόγω μετασχηματισμός της δραστηρι-
ότητας σε εταιρική με μόνο έναν ελάχιστο μισθό βρίσκονταν πέραν του
σκοπού του Κοινοβουλίου, και επέβαλλε φορολογία στα φυσικά πρόσω-
πα με βάση έναν «εμπορικά ρεαλιστικό» μισθό. Βασικά πάντως και ενδι-
αφέρονται στοιχεία της απόφασης είναι ότι:
• Αναγνωρίστηκε ότι η επιλογή και των δύο γιατρών να μεταφέρουν
τη δραστηριότητά τους σε εταιρικό σχήμα δεν μπορεί από μόνο του
να συνιστά απαγορευμένη πράξη φοροαποφυγής. Ήταν «
μια επιλογή
που δικαιούντο να κάνουν»
104
.
• Ωστόσο, αυτό που θεωρήθηκε ως φοροαποφυγή ήταν ο καθορισμός
ενός μισθού που (α) δεν ανταποκρινόταν στην οικονομική πραγματικό-
τητα – προφανές ήδη από το γεγονός ότι ήταν 6 φορές λιγότερος πε-
ρίπου από τα ετήσια εισοδήματα της προηγούμενης χρονιάς τους ως
ελεύθερων επαγγελματιών, όταν ο τρόπος που δουλεύανε στην πράξη
δεν άλλαξε καθόλου και (β) είχε ως βασικό στόχο τη φοροαποφυγή.
• Εκεί το δικαστήριο δέχθηκε ότι αν είχαν αποδειχθεί και άλλοι λόγοι,
όπως π.χ. οικονομικές δυσκολίες της εταιρείας, η απόφαση θα μπο-
ρούσε να είναι διαφορετική.
• Στις διαμαρτυρίες των φορολογουμένων ότι το δικαστήριο ανέτρεπε
δραστικά (και «επαναστατικά») μια «αποδεκτή» οικονομική πρακτι-
κή, το δικαστήριο ανέσυρε μια αντίστοιχη υπόθεση προ πεντηκοντα-
ετίας όπου στην ουσία είχε κριθεί μια παρόμοια περίπτωση.
104. Βλ. σημείο 33 της απόφασης.