[17] ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ
726
Μ. ΡΑΜΜΟΥ
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Α. Έννοια
Ο συμβιβασμός είναι κατά την ορθότερη άποψη
1
υποσχετική σύμβαση
2
με την οποία
αναλαμβάνονται υποχρεώσεις από τα συμβαλλόμενα μέρη για αμοιβαίες υποχωρή-
σεις (πράξεις ή παραλείψεις)
3
προκειμένου να διαλυθεί μία υφιστάμενη φιλονικία ή
αβεβαιότητα
4
. Οι υποχωρήσεις δεν απαιτείται να είναι «ισάξιες» μεταξύ τους
5
και
μπορεί και να μην αφορούν τα μέρη αλλά έννομες σχέσεις που τα συνδέουν με τρί-
τους
6
. Εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 871 και 872 ΑΚ
7
.
Για την ερμηνεία της σύμβασης ισχύουν οι γενικές διατάξεις των ΑΚ 173 και 200. Εί-
ναι δε δυνατή η εξάρτηση του συμβιβασμού από αναβλητική ή διαλυτική αίρεση κα-
τά την ΑΚ 201 επ.
8
.
Πέρα από τη διάλυση της φιλονικίας ή της αβεβαιότητας, ο συμβιβασμός μπορεί να
σκοπεί και στη μεταβολή ή την αναγνώριση μιας υφιστάμενης αμφίβολης νομικής
κατάστασης. Τούτο μπορεί να γίνει με την ανάληψη υποχρέωσης για κατάρτιση νέας
δικαιοπραξίας
9
. Για την ερμηνεία της νέας δικαιοπραξίας χρήσιμη θα είναι η παραπο-
μπή στην ερμηνεία της σύμβασης του συμβιβασμού
10
.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ο συμβιβασμός του άρθρου 871 ΑΚ διαφέρει από τον
δικαστικό συμβιβασμό, ο οποίος αποτελεί διφυή πράξη, σύμβαση ουσιαστικού δι-
1.
Απ. Γεωργιάδης
, Ειδικό Ενοχικό ΙΙ, § 22, αρ. 11,
Μαστρογαμβράκη
στον ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου,
άρθρ. 871, αρ. 26,
ΕφΠατρ 232/2006
ΝΟΜΟΣ. Βλέπε όμως και αντίθ.
Φίλιος
, Ειδ. Ενοχικό § 131α Δ.
2. Ως υποσχετική σύμβαση, ο συμβιβασμός καταργείται μόνο με σύμβαση (ΑΚ 454) χωρίς να αρκεί μο-
νομερής παραίτηση (
Παπαδημητρόπουλος
, ΣΕΑΚ, άρθρ. 871, αρ. 7. Βλ. όμως και
Μαστρογραμβρά-
κη
, ό.π., αρ. 41,
Ράμμο
, ΕρμΑΚ, άρθρ. 871, αρ. 72.)
3. Οι υποχωρήσεις μπορούν να λάβουν τη μορφή πράξεως που επιβάλλονται για τη διάλυση της φιλο-
νικίας ή ακόμα και παραλείψεως κάθε ενέργειας που θα μπορούσε να ματαιώσει τους επιδιωκόμε-
νους με το συμβιβασμό σκοπούς.
4. Αν δεν υπάρχει ο σκοπός της διάλυσης μιας φιλονικίας με αμοιβαίες υποχωρήσεις δεν θα πρόκειται
για συμβιβασμό ακόμα και αν τα μέρη χαρακτήρισαν έτσι την μεταξύ τους σύμβαση (
ΑΠ 1006/2008
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 547/2007
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 42/2006
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 741/2004
ΧρΙΔ 2004, 898,
ΑΠ 1184/2002
ΧρΙΔ 2002, 905).
5.
ΑΠ 151/2015
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 138/2014
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 937/2006
ΧρΙΔ 2006, 803,
ΕφΑθ 10357/1988
ΝΟ-
ΜΟΣ,
ΕιρΑθ 2110/2016
ΝΟΜΟΣ.
6. Για παράδειγμα, ο δανειστής παραιτείται από μία αξίωση που έχει κατά του οφειλέτη, εάν ο τελευταί-
ος αναλάβει μία υποχρέωση υπέρ τρίτου.
7. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται και στον δικαστικό συμβιβασμό.
8.
ΑΠ 754/2014
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 1441/2014
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 547/2007
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 1408/2005
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ
819/2004
Ισοκράτης,
ΕφΑθ 3791/2003
Ισοκράτης,
Βαθρακοκοίλης
, ΕΡΝΟΜΑΚ, άρθρ. 871, αρ. 13.
9. Π.χ. με άφεση χρέους.
10.
ΑΠ Ολ 391/1980
ΝοΒ 1980, 1752,
ΑΠ 990/2007
ΝΟΜΟΣ,
ΑΠ 931/1979
ΝΟΜΟΣ.
1
2
3
4