ΟΙ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ & ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΣΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ

ματική πλάνη

276

κατά άλλους με νομική.

277

Στο πλαίσιο αυτό γίνεται δε-

κτό ότι και η νομιζόμενη άμυνα αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό

278

, όπως και

η νομιζόμενη κατάσταση ανάγκης

279

, δίχως να εξειδικεύεται ο λόγος έντα-

ξης τους στους αυτοτελείς ισχυρισμούς. Θα ήταν παράλογο να αντιμετω-

πίζεται αυστηρότερα (από πλευράς απαιτήσεων για το ορισμένο της προ-

βολής) η επίκληση των ίδιων πραγματικών περιστατικών από πλευράς ου-

σίας σε περίπτωση αποδοχής της απόψεως ότι ο σχετικός ισχυρισμός συ-

νιστά νομική πλάνη σε σχέση με την άποψη ότι αποτελεί πραγματική. Και

τούτο διότι η τελευταία, ορθά μεν (: στο μέτρο βέβαια που υιοθετείται τη

νομολογία η άποψη ότι μόνον οι συγκεκριμένοι ισχυρισμοί χρήζουν ειδικά

και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένης απαντήσεως), καθ΄υπέρβαση όμως

του σχετικού νομολογιακού ορισμού εντάσσεται στους αυτοτελείς ισχυρι-

σμούς που απαιτούν ειδική και αιτιολογημένη απάντηση από πλευράς του

δικαστηρίου της ουσίας. Εξάλλου, τα αυτά πραγματικά περιστατικά σε κά-

θε περίπτωση έχουν ουσιώδη επιρροή για την έκβαση της δίκης.

276. Βλ.

Ν. Ανδρουλάκη

, ό.π., ΠοινΧρ 1970, 287,

του ίδιου,

Ποινικό Δίκαιο, Γενικό Μέ-

ρος, β΄έκδοση, Ι. Θεωρία για το Έγκλημα, 2006, σελ. 529 επ.,

Βαθιώτη,

Στοιχεία

Ποινικού Δικαίου, Γενικό Μέρος, 2007, σελ. 261 κ.ε., αρ. περ. 119,

Γάφου,

Ποινι-

κό δίκαιο, τευχ. Β, σελ. 314,

Ι. Ζησιάδη,

Η πλάνη εν τω ποινικώ δικαίω, 1944, 70,

Κοτσαλή

, Ποινικό Δίκαιο, Γενικό Μέρος, 2

έκδοση, 2013, σελ. 521,

του ίδιου

, Συ-

σΕρμΠΚ, άρθρο 30, αρ. περ. 20 επ.,

Μαγκάκη

, Ποινικό δίκαιο, Διάγραμμα Γενικού

μέρους, γ΄έκδοση, 1984, σελ. 328,

Σπινέλλη

, σε ΣυστΕρμΠΚ, Εισαγωγικές παρα-

τηρήσεις σε άρθρα 20 επ., σελ. αρ. 13.,

Του ίδιου

, Βασικά στοιχεία του ποινικού

δικαίου και της ποινικής δικονομίας, 1990, σελ. 72,

Χωραφά

, σελ. 300 επ.,,

Παπα-

θανασίου

, σε Χαραλαμπάκη, Ποινικός Κώδικας, Ερμηνεία κατ΄άρθρο, Τόμος πρώ-

τος (Άρθρα 1-234), 2

έκδοση, 2014, σελ. 420, άρθρ. 30, αρ. περ. 45,

Παρασκευ-

όπουλου

, Τα θεμέλια του ποινικού δικαίου, Γενικό μέρος: Το έγκλημα, 2008, σελ.

290,

Πουλή

, Νομική πλάνη, ΕπιστΕπετΔΣΘ 1980, 107.

277. Βλ.

Γεωργάκη,

Ποινικό δίκαιο, Γενικό μέρος, Διδασκαλία, 1991, σελ. 331,

Κατσα-

ντώνη,

Ποινικόν Δίκαιο, Γενικόν μέρος, 1972, σελ. 357 επ.,

Του ίδιου,

Το «συγ-

γνωστόν» της νομικής πλάνης του δράστου και ο τρόπος διαπιστώσεως αυτού υπό

του δικαστού, ΠοινΧρ 1970, 658 επ.,

Καϊάφα-Γκμπάντι,

σε Καϊάφα-Γκμπάντι/Μα-

νωλεδάκη/Συμεωνίδου-Καστανίδου, Ποινικό Δίκαιο, Επιτομή Γενικού μένους,

2005, σελ. 727,

Φιλιππίδη,

Περί της νομικής πλάνης εν τω ποινικώ δικαίω, ΠοινΧρ

1954, σελ. 339 επ.,

Χαραλαμπάκη,

Η έμμεση αυτουργία, 1988, σελ. 251 επ.,

Ψα-

ρούδα-Μπενάκη

, Τα αξιολογικά στοιχεία της αντικειμενικής υποστάσεως του

εγκλήματος, 1971, σελ. 169 επ.

278. Βλ. ΑΠ 1793/1994 ΠοινΧρ 1995,164, ΑΠ 1997/2001 ΠοινΧρ 2002,790, ΑΠ 205/2007

ΠοινΧρ 2008,35, ΑΠ 1225/2008 ΠοινΔικ 2009,135.

279. Βλ. ΑΠ 347/2009 ΠοινΔικ 2009,1160.