ΟΙ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ

ΟΙ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ

προηγηθείσα επίθεση του θύματος.

287

Βέβαια, έγινε δεκτό από το Ανώτα-

το Ακυρωτικό ότι στην κρίση ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της άμυ-

νας (μη υφισταμένης της επιθέσεως) εμπεριέχεται και την απόρριψη του

ισχυρισμού του κατηγορουμένου περί υπερβάσεως των ορίων της άμυνας

συνεπεία φόβου και ταραχής, καθόσον, όταν δεν υπάρχει άμυνα, δεν μπο-

ρεί να γίνει λόγος για υπέρβαση των ορίων αυτής.

288

Τούτη η παραδοχή

συστέλλει ακόμη περισσότερο τον αναιρετικό έλεγχο της ειδικής και εμπε-

ριστατωμένης αιτιολογίας, αν και θα πρέπει να ομολογήσει κανείς ότι κα-

τά λογική αναγκαιότητα η υπέρβαση της άμυνας προϋποθέτει κατάσταση

άμυνας και αμυντική πράξη.

289

- Ο ισχυρισμός περί συνδρομής καταστάσεως ανάγκης που αίρει τον κα-

ταλογισμό (: άρθρο 32 ΠΚ

290

- Ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι

προέβη στην απρόσφορη απόπει-

ρα συγκεκριμένου εγκλήματος από ευήθεια

(: άρθρο 43 παρ. 2 ΠΚ).

291

287. Βλ. ΑΠ 532/1980, ΠοινΧρ 1980, 749, ΑΠ 479/1991, Υπερ 1992, 68, ΑΠ 169/1995,

ΠοινΧρ 1995, 453, ΑΠ 373/2003 ΠοινΧρ 2004,25, ΑΠ 1014/2005, ΠοινΧρ 2006,

125, ΑΠ 754/2006, ΠοινΔικ 2006,1107, ΑΠ 1193/2006 ΠοινΧρ 2007,432=ΠοινΔικ

2006, 1118, ΑΠ 996/2009 ΠοινΔικ 2011,434, όπου παρατηρήσεις

Α. Αναγνωστό-

πουλου

, ΑΠ 254/2010 ΠοινΧρ 2011,109 = ΠοινΔικ 2011, 427, ΑΠ 298/2010 Ποιν-

Δικ 2011,283, όπου παρατηρήσεις

Βαθιώτη

, ΑΠ 1817/2011, ΠοινΔικ 2012, 852=ΝοΒ

2012, 1509, όπου παρατηρήσεις

Κιούπη

, ΑΠ 1317/2012, ΠοινΔικ 2013, 850,

ΑΠ 307/2013, ΠοινΔικ 2014, 86, ΑΠ 213/2015 ΠοινΔικ 2015, 1187, ΑΠ 569/2015

ΠοινΔικ 2016, 540, ΑΠ 1226/2015 ΠοινΔικ 2016, 972.

288. Βλ. ΑΠ 569/2015 ΠοινΔικ 2016, 540.

289. Βλ. ενδεικτικά

Μυλωνόπουλου

, ό.π., σελ. 468.

290. Βλ. ΑΠ 52/1983, ΠοινΧρ 1983, 696, ΑΠ 1166/1988, ΠοινΧρ 1989, 99, ΑΠ 367/1990,

Υπερ 1991, 185, ΑΠ 436/1998, ΝοΒ 1998, 1116, ΑΠ 848/1987, ΠοινΧρ 1987, 759,

ΑΠ 922/2004 ΠοινΧρ 2005,427 ΑΠ 631/2005, ΠοινΔικ 2005, 1099, ΑΠ 850/2007

ΠοινΧρ 2008,240, ΑΠ 1203/2008 ΠοινΔικ 2009,129, ΑΠ 2069/2010 ΠοινΔικ

2011,916, ΑΠ 745/2013, ΠοινΔικ 2014, 548, ΑΠ 1061/2013, ΠοινΔικ 2014, 812, ΑΠ

799/2014, ΠοινΔικ 2015, 648, ΑΠ 256/2015 ΠοινΔικ 2015, 487, ΑΠ 790/2015 Ποιν-

Δικ 2016, 84, ΑΠ 799/2014, ΠοινΔικ 2016, 807.

291. Βλ. ΑΠ 1461/2009, ΠοινΧρ 2010, 401 (: «Με βάση όμως τις παραπάνω παραδο-

χές το Δικαστήριο της ουσίας δεν διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την

απαιτούμενη από τις αναφερόμενες διατάξεις του Συντάγματος ειδική και εμπερι-

στατωμένη αιτιολογία ως προς τον αυτοτελή ισχυρισμό του αναιρεσείοντος περί

ευηθείας του και εντεύθεν περί ατιμωρησίας του (για έλλειψη της ικανότητας προς

καταλογισμό) κατά την απρόσφορη απόπειρα κλοπής χρημάτων από το ξύλινο κυ-

τίο του Ιερού ναού του Αγίου... που βρίσκεται στην οδό... Πλέον συγκεκριμένα

το ως άνω Δικαστήριο αναφέρει μόνο στο αιτιολογικό της προσβαλλόμενης απο-

φάσεως ότι «από όλη την ενώπιον του Δικαστηρίου παρουσία, συμπεριφορά και