14 / 34
13
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Πολιτικά σκάνδαλα που είδαν το φως της δημοσιότητας από τα τέλη
της προτελευταίας δεκαετίας του περασμένου αιώνα μέχρι πρόσφατα και
υποθέσεις επίορκων δημοσίων υπαλλήλων, κυρίως δημόσιων οικονομι-
κών υπηρεσιών και κοινωνικοασφαλιστικών οργανισμών, ενέτειναν το
επιστημονικό ενδιαφέρον γύρω από το έγκλημα της απιστίας σχετικής με
την υπηρεσία, που τυποποιείται στο άρθρ. 256 ΠΚ.
Η δυσκολία προσδιορισμού του εννόμου αγαθού που προσβάλλεται με
την τέλεση όχι μόνο του συγκεκριμένου εγκλήματος, αλλά όλων των συ-
μπεριλαμβανομένων εγκλημάτων στο δωδέκατο (ΙΒ΄) Κεφάλαιο του Ει-
δικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα με τίτλο «Εγκλήματα σχετικά με την
υπηρεσία», η διεύρυνση της έννοιας του υπαλλήλου με το άρθρ. 263Α ΠΚ
και το εξ αυτής αμφισβητούμενο εύρος της δημόσιας περιουσίας που προ-
στατεύεται με την πρόβλεψη του άρθρ. 256 ΠΚ, τα δυσδιάκριτα όρια με-
ταξύ των πράξεων διαχείρισης εσόδων και δαπανών της δημόσιας περιου-
σίας, η ασυμβατότητα ορισμένων νομοτυπικών μορφών με τις αρχές της
νομιμότητας και της αναλογικότητας «stricto sensu» και η σχέση του με το
έγκλημα της (κοινής) απιστίας του άρθρ. 390 ΠΚ, αποτελούν επιστημονική
πρόκληση για τη μελέτη του συγκεκριμένου εγκλήματος.
Στην εκπόνηση ιδιαίτερα πολύτιμη ήταν η συμβολή της Επίκουρης Κα-
θηγητήριας Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής ΔΠΘ, κας
Άννας Απο-
στολίδου
, η οποία είχε τον σημαντικό ρόλο της επιβλέπουσας της διπλω-
ματικής μου εργασίας που αποτελεί τη βάση της παρούσας μελέτης, στα
πλαίσια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τομέα Ποινικών
και Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής Σχολής ΔΠΘ, στο οποίο
φοίτησα κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2011-2014, καθώς επίσης και όλων των
διδασκόντων στο Πρόγραμμα αυτό. Θα ήταν παράλειψή μου να μην ανα-
φερθώ στην αείμνηστη δασκάλα μου, Λέκτορα της Νομικής Σχολής ΔΠΘ,
Αγγελική Σαρέλη
, για τις πολύτιμες παρατηρήσεις και επισημάνσεις της
στην τεκμηρίωση της μελέτης αυτής, αλλά και στους συναδέλφους δικη-
γόρους, κ.κ.
Λουκά Καρρά, Πέπη Αποστολίδου
και
Ιωσηφίνα Σαριδάκη
,
που συνέδραμαν τόσο στην έρευνα της νομολογίας, όσο και στη διαμόρ-
φωση της τελικής μορφής της παρούσας.