ΑΠΙΣΤΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ (Άρθρο 256 ΠΚ)

χειρηματολογία της Ολ ΑΠ 2/2009 συμπέρασμα. Συνακόλουθα, στο ζήτη-

μα αν η διαχείριση «δαπανών» εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου

256 ΠΚ, στη μελέτη υιοθετείται η άποψη ότι η «διαχείριση δαπανών» εμπί-

πτει στο προστατευτικό πεδίο της κοινής απιστίας του άρθρου 390 ΠΚ, με

την επίκληση ενός πρόσθετου επιχειρήματος ότι οι δαπάνες και οι συμβά-

σεις προμήθειας του Δημοσίου και των ΝΠΔΔ, σε αντίθεση με τα «έσοδα»

του Δημοσίου, ελέγχονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο, βάσει του άρθρου

98 παρ. 1 Συντ. Εφόσον οι πράξεις που αφορούν στα έσοδα του Δημοσίου

δεν ελέγχονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο ούτε από άλλο αντίστοιχο ελεγκτικό

όργανο, ο ποινικός νομοθέτης θωρακίζει (με αυστηρότερο κυρωτικό επί-

πεδο) αυτό το πεδίο δράσης των δημοσίων υπαλλήλων, απειλώντας αυ-

ξημένες —σε σχέση με αυτές του άρθρου 390 ΠΚ— ποινές.

Η ερμηνευτική προσέγγιση του εγκλήματος της απιστίας στην υπηρε-

σία ολοκληρώνεται με την εξέταση αναφυόμενων στη δικαστηριακή πρα-

κτική δικονομικών ζητημάτων και την παρουσίαση της ρύθμισης που επι-

φυλάσσει στα εγκλήματα της (κοινής) απιστίας και της απιστίας σχετικής

με την υπηρεσία το Σχέδιο Ποινικού Κώδικα της Επιτροπής Συμεωνίδου-

Καστανίδου.

Κομοτηνή, Φεβρουάριος 2017

Άννα Β. Αποστολίδου

Επίκουρη Καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου

Νομικής Σχολής ΔΠΘ