33 / 42
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
283
προκύπτουν από τα πρακτικά. Αν προχωρήσει ο δικηγόρος πέραν αυτών, τότε θα
προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό στην υπόθεσή του.
654
Επίσης, ο δικηγόρος πρέπει να γνωρίζει τι ακριβώς ζητά και πόσο διατεθειμένος είναι
να συμβιβαστεί για να πετύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον πελάτη του.
655
Ο Δικηγόρος πρέπει να γνωρίζει την υπόθεση του αντιδίκου του.
Ο δικηγόρος πρέπει πάντα να σκέφτεται ποια σημεία μπορεί να προβάλει και τι
μπορεί να ισχυριστεί ο αντίδικός του. Επιπλέον, πρέπει να έχει μια σαφή αντίληψη
των σημείων που θα προβάλει ο αντίδικός του και δεν θα είναι αποδεκτά από το
Δικαστήριο, και ποια επιχειρήματά του θα κληθεί να αντιμετωπίσει σθεναρά επί της
ουσίας. Το σχέδιο του δικηγόρου βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο τι αναμένεται να
κάνει η άλλη πλευρά.
656
Στο στάδιο της έφεσης, ο δικηγόρος μπορεί να βασιστεί σε αυτά που ισχυρίστηκε
και επιδίωξε να αποδείξει στο προηγούμενο στάδιο ο αντίδικος. Όμως, οι δικηγό-
ροι έχουν την τάση να αναπτύσσουν νέα επιχειρήματα και να αναθεωρούν τις από-
ψεις τους, ανάλογα με το πώς προχωρεί η υπόθεση, άρα ο δικηγόρος οφείλει να ανα-
ρωτιέται συνεχώς για το τι θα υποστηρίξει, και πώς θα αντιμετωπίσει τα επιχειρήμα-
τά του η άλλη πλευρά.
657
Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες σχετικά με τα επιχειρήματα που μπορεί να προ-
βάλει ο αντίδικος. Ο δικηγόρος οφείλει να προσπαθήσει να διακρίνει τι θα επιχειρη-
ματολογήσει ένας ευφυής αντίδικος, και δεν πρέπει ποτέ να υποθέσει ότι ο αντίδικος
θα προβάλει μόνο επιχειρήματα που θα μπορέσει να απαντήσει με ευκολία.
658
Γ. Προετοιμασία Αποδεικτικών Στοιχείων
Υπάρχουν κάποιοι δικονομικοί και πρακτικοί κανόνες που χρησιμοποιούνται για να
αποφασιστεί η σειρά με την οποία οι μάρτυρες μπορούν να κληθούν στο Δικαστήριο
για να δώσουν τη μαρτυρία τους. Σε ποινικές υποθέσεις, είναι σύνηθες να καλείται
πρώτος ο παραπονούμενος. Σε περιπτώσεις βίας, η Κατηγορούσα Αρχή θα θέλει να
καθορίσει μέσα από τον πρώτο μάρτυρα ότι η επίθεση έλαβε χώρα, τους τραυματι-
σμούς που υπέστη ο παραπονούμενος και ίσως ο μάρτυρας να εντοπίσει και να ανα-
γνωρίσει τον κατηγορούμενο. Σε περιπτώσεις κλοπής και εξαπάτησης, ο πρώτος μάρ-
τυρας και ιδιοκτήτης της περιουσίας μπορεί να ισχυριστεί ότι ουδέποτε συναίνεσε
όπως ο κατηγορούμενος χειριστεί την περιουσία του με αυτό τον τρόπο. Σε περιπτώ-
σεις που αφορούν παράνομες ναρκωτικές ουσίες, η Κατηγορούσα Αρχή θα πρέπει
να αποδείξει τη φύση της ουσίας. Θα εξετάσει τον εμπειρογνώμονα που θα ερευνή-
654.
Ιbid.
655.
Ιbid
σελ. 9.
656.
Ιbid
σελ.10.
657.
Ιbid
σελ.10.
658.
Ιbid
σελ.11.