ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

304

ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ / ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

252/1996 για την ιδιωτική ασφαλιστική επιχείρηση, το άρθρο 37 ΑσφΝ και δύο ακόμη νό-

μοι (ν. 2837/2000, ν. 3557/2007) με σκοπό την εναρμόνιση του κ.ν. 489/1976 με τον ΑσφΝ.

Η τελευταία τροποποίησε έγινε με το άρθρο 169 ν. 4261/2014.

Στην υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης από τροχαία ατυχήματα πλην του κ.ν.

489/1976 εφαρμόζεται, ως προς την ασφαλιστική σύμβαση και το περιεχόμενό της, ο AσφΝ

καθώς και οι διατάξεις του ΑΚ.

1.1. Η έννοια του ασφαλισμένου, του ασφαλιστή και του ζημιωθέντος τρίτου

1.1.1. Ασφαλισμένος

Στο άρθρο 1 εδ. β‘ π.δ. 237/1986 αναφέρεται ως ασφαλισμένος ο κύριος του αυτοκινή-

του, αυτός δηλαδή που κατά την ΑΚ 1000 έχει πλήρες δικαίωμα κυριότητας στο ασφαλισμέ-

νο αυτοκίνητο. Κρίσιμος χρόνος για την ύπαρξη της κυριότητας είναι ο χρόνος του αυτοκι-

νητικού ατυχήματος

688

. Στην έννοια του ασφαλισμένου υπάγεται και ο κάτοχος του αυτοκι-

νήτου, δηλαδή αυτός που μπορεί μεν να μην έχει δικαίωμα κυριότητας, έχει όμως τη φυσι-

κή εξουσία πάνω στο αυτοκίνητο και το εκμεταλλεύεται στο δικό του όνομα

689

. Ασφαλισμέ-

νος κατά τον νόμο είναι και ο οδηγός του αυτοκινήτου, καθώς είναι αυτός που διευθύνει το

όχημα. Τέλος, και ο προστηθείς σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 922 ΑΚ, όσο και ο υπεύ-

θυνος για τη φύλαξη του οχήματος (θεματοφύλακας, βοηθός κατοχής)

690

εμπίπτουν στην έν-

νοια του ασφαλισμένου προσώπου

691

Δεν θεωρείται ασφαλισμένος και δεν καλύπτεται ασφαλιστικά ο επιβάτης του αυτοκινή-

του που προκάλεσε βλάβη σε τρίτο. Η μόνη περίπτωση κάλυψης του επιβάτη από την ασφα-

λιστική σύμβαση είναι να θεωρηθεί, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ως βοηθητικό στην

οδήγηση πρόσωπο και επομένως ως υπεύθυνος του αυτοκινήτου.

Από το λεκτικό της διάταξης του άρθρου 6 παρ. 1 π.δ. 237/1986 και ιδίως από τη χρή-

ση της λέξης «κάθε», προκύπτει το συμπέρασμα ότι πρέπει να καλύπτονται ασφαλιστικά κατ’

αρχήν όλα τα πρόσωπα, τα οποία λόγω της όποια σχέσης διατηρούν με το αυτοκίνητο, μπο-

ρεί να φέρουν ευθύνη σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος με το αυτοκίνητο αυτό. Τα πρό-

σωπα πάντως αυτά, δεν είναι ούτε υποχρεωτικό ούτε απαραίτητο να αναφέρονται ονομαστι-

κά στην ασφαλιστική σύμβαση, ενώ είναι πιθανό να συμπίπτουν σε ένα πρόσωπο περισσό-

τερες από μια ιδιότητες

692

. Σε κάθε περίπτωση, η ιδιότητα πάντως του ασφαλισμένου, πρέ-

πει να συντρέχει στο πρόσωπο του υπευθύνου κατά το χρόνο που έλαβε χώρα το αυτοκινη-

688. Βλ.

Μανουσάκη Γ.

, Η ασφαλιστική κάλυψη στην υποχρεωτική ασφάλιση ευθύνης από ατυχήμα-

τα αυτοκινήτων (άρθρο 6§1, 2 του ν. 489/1976), σε «Τροχαία Ατυχήματα & ιδιωτική Ασφάλιση»

Πρακτικά διημερίδας 1 - 2 Οκτωβρίου 2011, σελ. 147.

689. Φαίνεται πως στην έννοια του άρθρου 2§2 του ν. Γ π Ν/ 1911 δεν εμπίπτει η απλή κατοχή του 974

ΑΚ

, Μανουσάκη Γ.,

ό.π., σελ. 147 επ.

690. Δηλαδή στον θεματοφύλακα έχει παραχωρηθεί έναντι ανταλλάγματος η φύλαξη του αυτοκινήτου.

691. Βλ.

Κιάντο Β

., ό.π., σελ. 400.

692. Από αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 6 παρ. 1 π.δ. 237/1986.