22 / 28
3
§ 2. Διακρίσεις του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης
κή σχέση και έχουν αρμοδιότητα για τη διενέργεια προπαρασκευαστικών πρά-
ξεων (π.χ. διατύπωση γνωμοδοτήσεων ή προτάσεων), άλλων πράξεων (π.χ.
αναζήτηση πληροφοριών), εκτελεστικών πράξεων που συνδέονται με τη διε-
νέργεια και την εφαρμογή των νομικών πράξεων
12
, καθώς και υλικών ενεργει-
ών, με τις οποίες ασκείται η δραστηριότητα του ΔΝΠ. Τα πρόσωπα αυτά καθώς
και τα πρόσωπα που αποτελούν τα έμμεσα (και όχι τα άμεσα) όργανα (με ευ-
ρεία έννοια) των ΔΝΠ συγκροτούν το
«προσωπικό»
της Δημόσιας Διοίκησης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις τόσο στο Σύνταγμα και στη νομοθεσία
13
όσο και
στην θεωρία, όλα τα πρόσωπα που ανήκουν στο προσωπικό του Κράτους και
των ΝΠΔΔ
14
χαρακτηρίζονται ως «όργανα». Στις περιπτώσεις αυτές ο όρος «όρ-
γανο» του Κράτους ή ενός ΝΠΔΔ έχει και τη στενή και την ευρεία έννοια. Τέτοια
έννοια έχει ο όρος «όργανο» στα άρθρα 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου
του Αστικού Κώδικα (ΕισΝΑΚ)
15
. Έτσι, τα πρόσωπα που αποτελούν το «προσω-
πικό» της Δημόσιας Διοίκησης είτε συγκροτούν τα έμμεσα (με τη στενή έννοια,
μονομερή ή συλλογικά) όργανα κάθε ΔΝΠ είτε είναι όργανα του ΔΝΠ με ευρεία
έννοια.
§ 2. Διακρίσεις του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης
5.
Το προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης είναι δυνατό να διακριθεί σε διά-
φορες κατηγορίες σύμφωνα με ορισμένα κριτήρια (π.χ. υποχρεωτική ή προαι-
ρετική παροχή των υπηρεσιών, επαγγελματική ή μη παροχή των υπηρεσιών,
νομικό καθεστώς
κ.λπ.). Οι διακρίσεις αυτές έχουν σημασία για τη συστηματική
μελέτη του δικαίου που διέπει το προσωπικό αυτό.
6.
Με κριτήριο το ΔΝΠ, με το οποίο συνδέονται τα φυσικά πρόσωπα με
μία ειδική νομική σχέση, είναι δυνατή η διάκριση σε προσωπικό του ΔΝΠ του
12. Για τις προπαρασκευαστικές και εκτελεστικές πράξεις που συνδέονται με τις διοικητικές
πράξεις βλέπε Εγχειρίδιο αριθμ. 480 και 481.
13. Βλέπε π.χ. τον τίτλο του δεύτερου Κεφαλαίου του ΣΤ΄ Τμήματος του Συντάγματος:
«Υπηρεσιακή κατάσταση των οργάνων της διοίκησης».
14. Βλέπε Εγχειρίδιο αριθμ. 112 και 227. Επίσης
Πρ. Παυλόπουλου,
Η αστική ευθύνη του
Δημοσίου, II, Α’, 1989, σελ. 73 επ.
15. Βλέπε Εγχειρίδιο αριθμ. 227.