ΒΑΣΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

§ 3. Ορισμός του δημόσιου υπάλληλου

Αρχικά ο ορισμός του δημόσιου υπαλλήλου, στην ελληνική επιστήμη,

διατυπώθηκε από τον καθηγητή

Θ. Αγγελόπουλο,

στο κλασσικό έργο του

«Δίκαιον των Πολιτικών Υπαλλήλων εν Ελλάδι» (έκδοση 2η, 1923)

Ο προϊσχύσας Ν. 1811/1951

«περί Κώδικος καταστάσεως των Δημοσίων

Υπαλλήλων»

έδινε νομοθετικό ορισμό του δημόσιου υπαλλήλου

, υιοθετώ-

ντας τον αντίστοιχο του καθηγητή

Θ. Αγγελόπουλου

με την προσθήκη του οι-

κονομικού στοιχείου του μισθού, το οποίο περιόριζε την έκταση της έννοιας

του δημόσιου υπαλλήλου. Τον ορισμό αυτόν συμμερίζονται και οι συντάκτες

του ΥΚ έστω και αν δεν τον περιλαμβάνουν στο κείμενό του. Είναι βέβαια γεγο-

νός, ότι κατά κανόνα οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν δικαίωμα να παίρνουν μι-

σθό και άλλου είδους αποδοχές από το Κράτος (βλέπε αριθμ. 96). Η λήψη όμως

μισθού (όπως και σύνταξης μετά την αποχώρηση από την υπηρεσία) δεν συνι-

στά αναγκαίο στοιχείο της έννοιας του δημόσιου υπαλλήλου (ΣΕ 3180/1967).

Υπάρχουν περιπτώσεις δημόσιων υπαλλήλων, στους οποίους δεν χορηγείται

μισθός, όπως είναι οι άμισθοι πρόξενοι (ΣΕ 573/1960).

11.

Το θεμέλιο της έννοιας του δημόσιου υπαλλήλου είναι η ειδική νομι-

κή σχέση

που τον συνδέει με το ΔΝΠ του Κράτους και η οποία τον διακρίνει

από τα φυσικά πρόσωπα που παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε άλλα ΔΝΠ (βλέ-

πε αριθμ. 6). Τα χαρακτηριστικά της ειδικής αυτής νομικής σχέσης είναι τα ακό-

λουθα:

12.

α) Έχει συναφθεί προαιρετικά εκ μέρους του φυσικού προσώπου, δη-

λαδή μετά από αίτησή του ή και σιωπηρή δήλωσή του, με την οποία διατυπώ-

νει την επιθυμία του για τη δημιουργία της σχέσης, και μπορεί να λυθεί οποτε-

δήποτε με δήλωση του υπαλλήλου, εκτός εάν συντρέχουν ειδικές συνθήκες. Το

χαρακτηριστικό αυτό αποκλείει από την έννοια του δημόσιου υπαλλήλου τα

πρόσωπα εκείνα, τα οποία προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο Κράτος υποχρε-

ωτικά (βλέπε αριθμ. 7), όπως π.χ. είναι η περίπτωση των προσώπων που υπη-

ρετούν ως κληρωτοί ή έφεδροι στις ένοπλες δυνάμεις.

18. Σελ. 69-70: Δημόσιοι υπάλληλοι είναι «τα έμμεσα όργανα του κράτους, τα διατελούντα εν

αμέσω υπηρεσιακή, προαιρετική και πειθαρχική προς αυτό σχέσει».

19. Άρθρο 1 § 2: «Δημόσιοι υπάλληλοι είναι τα έμμεσα, έμμισθα όργανα του Κράτους, τα δι-

ατελούντα εν προαιρετική, αμέσω, υπηρεσιακή και πειθαρχική προς αυτό σχέσει».

20. Βλέπε Εγχειρίδιο αριθμ. 112.