ΠΡΟΛΟΓΟΣ
45
συμβατικώς σε ιδιώτες, η οικεία έννομη σχέση συνιστά διοικητική σύμ-
βαση.
στ)
Η -συνεκδικασθείσα με την προηγούμενη- απόφαση CE 20.4.1956,
Ministre de l’Agriculture c. Consorts Grimouard, δέχθηκε ότι φέρει όλα
τα νομολογιακώς καθορισμένα χαρακτηριστικά δημόσιας υπηρεσίας η
επιχείρηση αναδάσωσης μιας περιοχής, η οποία ανήκει, ιδιοκτησιακώς,
σε ιδιώτες. Και τούτο λόγω του περιβαλλοντικού αλλά και οικονομι-
κού δημόσιου συμφέροντος, το οποίο εξυπηρετούσε, υπέρ του γαλλι-
κού δημοσίου, η συντήρηση και η εκμετάλλευση ενός δάσους, ακόμη
κι αν αυτό ανήκει σε ιδιώτη. Συνεπώς, και μόνο λόγω της οργάνωσης
και λειτουργίας μιας τέτοιας δημόσιας υπηρεσίας, ανεξαρτήτως δε των
όρων εκτέλεσής της, η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ του γαλλικού δημο-
σίου και των ιδιωτών ιδιοκτητών συνιστά διοικητική σύμβαση, με τις
εντεύθεν, θεσμικώς, ουσιαστικές και δικονομικές συνέπειες.
Οι συλλογισμοί που προηγήθηκαν επιτρέπουν, ως εισαγωγικές παρατηρή-
σεις, την περαιτέρω ανάλυση της έννοιας της δημόσιας υπηρεσίας με βάση:
Πρώτον, τα κριτήρια που οριοθετούν την έννοια αυτή. Και, δεύτερον αλλά και
συνακόλουθα, τις λόγω της φυσιογνωμίας των ως άνω κριτηρίων διαμορ-
φούμενες προϋποθέσεις ίδρυσης και οργάνωσής της.