11 / 60
μένο διεθνικό δίκαιο θα είναι δυνατό και να φιλοξενήσει και να οργανώσει σε
σύστημα τόσο θέματα επιλογής δικαίου όσο και θέματα ουσιαστικής ρύθμισης
διεθνών δικαιικών σχέσεων. Βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε ένα νέο ή έστω
σοβαρά ανανεωμένο ιδ.δ.δ. και σε ένα νέο δικαιικό περιβάλλον της διεθνούς
ρύθμισης που το πρώτο πρέπει να οργανώσει ρυθμιστικά.
Το μετασχηματισμό αυτό παρακολουθεί και ο ανά χείρας κώδικας ιδιωτικού δι-
εθνούς δικαίου που έτυχε ευμενούς υποδοχής και αποτελεί ένα χρηστικό εργα-
λείο τόσο για τη διδασκαλία του μαθήματος όσο και για την πράξη (δικαστές και
δικηγόρους) κυρίως σήμερα που ο ίδιος ο κλάδος έχει μεταβληθεί λόγω ακρι-
βώς των παραπάνω εξελίξεων σε ένα σύνθετο κλάδο με μεγάλη όμως πρακτική
εφαρμογή.
Σημαντικές εξελίξεις κατέστησαν αναγκαία την γ΄ έκδοση κυρίως λόγω σημα-
ντικών κειμένων ευρωπαϊκού ιδιωτικού διεθνούς δικαίου [λ.χ. Κανονισμός
650/2012 για τη διεθνή δικαιοδοσία και το εφαρμοστέο δίκαιο στην κληρονο-
μική διαδοχή και Κανονισμός 1259/2010 για το εφαρμοστέο δίκαιο στο διαζύ-
γιο (στον οποίο εντέλει δεν συμμετέχει η Χώρα μας)], αλλά και λόγω της θέσης σε
ισχύ της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στη νέα αυτή έκδοση αποφασιστική ήταν η συμβολή της Χρ. Τσούκα, Επ. Καθη-
γήτριας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Ν. Δαβράδου, εκλε-
κτού Ειδικού Επιστήμονα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και
φυσικά, όπως πάντα, της κ. Β. Παπαδογάμβρου.
Αθήνα, 5 Αυγούστου 2012
Χάρης Π. Παμπούκης,
Καθηγητής Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών