ΚΩΔΙΚΑΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

873

Ευρωπαϊκές ρυθμίσεις

Προοίμιο

Καν(ΕΕ) 1215/2012

[73]

ΔικΔΔ

στους κανόνες αναγνώρισης και εκτέλεσης που καθορίζονται στον παρόντα κανο-

νισμό, ανεξαρτήτως του εάν το δικαστήριο έκρινε το ζήτημα ως κύριο ή παρεμπί-

πτον.

Εξάλλου, το γεγονός ότι ένα δικαστήριο κράτους μέλους, το οποίο ασκεί διεθνή δι-

καιοδοσία δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή του εθνικού δικαίου, απεφάνθη

ότι μια συμφωνία περί διαιτησίας είναι άκυρη, ανυπόστατη ή ανεφάρμοστη, δεν

εμποδίζει να αναγνωριστεί η απόφαση του δικαστηρίου επί της ουσίας της υποθέ-

σεως ή, κατά περίπτωση, να εκτελεσθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Αυ-

τό δεν θίγει την αρμοδιότητα των δικαστηρίων των κρατών μελών να αποφασίζουν

για την αναγνώριση και την εκτέλεση διαιτητικών αποφάσεων κατ’ εφαρμογή της

σύμβασης για την αναγνώριση και την εκτέλεση αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσε-

ων, η οποία συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 10 Ιουνίου 1958 (εφεξής «σύμβαση Νέ-

ας Υόρκης του 1958») και η οποία υπερισχύει του παρόντος κανονισμού.

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε προσφυγή ή παρεμπίπτου-

σα διαδικασία, ειδικότερα, όσον αφορά τη συγκρότηση ενός διαιτητικού δικαστη-

ρίου, τις αρμοδιότητες των διαιτητών, τη διεξαγωγή μιας διαιτητικής διαδικασίας ή

τυχόν άλλες πτυχές της εν λόγω διαδικασίας, ούτε σε τυχόν προσφυγή ή απόφαση

ακύρωσης, επανεξέτασης, άσκησης ένδικου μέσου, αναγνώρισης ή εκτέλεσης διαι-

τητικής απόφασης.

(13)

Οι δικαστικές διαφορές που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό πρέπει να

παρουσιάζουν σύνδεσμο με το έδαφος των κρατών μελών. Συνεπώς, οι κοινοί κα-

νόνες περί διεθνούς δικαιοδοσίας θα πρέπει, κατά κανόνα, να εφαρμόζονται όταν

ο εναγόμενος έχει την κατοικία του σε κράτος μέλος.

(14)

Ο εναγόμενος που δεν έχει την κατοικία του σε κράτος μέλος θα πρέπει γενι-

κώς να υπόκειται στους εθνικούς κανόνες περί διεθνούς δικαιοδοσίας που ισχύουν

στο κράτος μέλος του επιληφθέντος δικαστηρίου.

Ωστόσο, προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία των καταναλωτών και των ερ-

γαζομένων, να προστατευθεί η διεθνής δικαιοδοσία των δικαστηρίων των κρατών

μελών στις περιπτώσεις που έχουν αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία και να κατα-

στεί σεβαστή η αυτονομία των διαδίκων, ορισμένοι κανόνες περί διεθνούς δικαιο-

δοσίας του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται ανεξαρτήτως του τόπου κατοικίας

του εναγομένου.

(15)

Οι κανόνες περί διεθνούς δικαιοδοσίας θα πρέπει να παρουσιάζουν υψηλό

βαθμό προβλεψιμότητας και να βασίζονται στην αρχή της γενικής δωσιδικίας της

κατοικίας του εναγομένου. Η δωσιδικία αυτή θα πρέπει να ισχύει πάντοτε, εκτός

από μερικές συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου το επίδικο αντικείμενο ή η αυτονο-