26 / 42
ΑΓΩΓΕΣ ΕΠΙ ΠΟΛΥΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΝΟΧΩΝ [1.11]
ΧΡ. ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΥ
99
Οι δυνατότητες του δανειστή.
Ο δανειστής μπορεί
496
:
α) να εναγάγει έναν μόνον ή μερικούς από τους συνοφειλέτες για ολόκληρη την πα-
ροχή ή για τμήμα αυτής (επί διαιρετής παροχής)
497
,
β) να απαιτήσει ολόκληρη την παροχή ή τμήμα αυτής από όλους τους συνοφειλέτες,
συγχρόνως ή διαδοχικά, με την ίδια ή με παράλληλες αγωγές
498
,
γ) να ζητήσει καταδίκη όλων των συνοφειλετών σε σύμμετρη εκπλήρωση
499
.
Απλή ομοδικία
. Σύμφωνα με την κρατούσα γνώμη οι συνοφειλέτες εις ολόκληρον
είναι απλοί ομόδικοι (άρθρο 74 περ. 1 ΚΠολΔ, κοινωνία υποχρέωσης)
500
.
2. Γεγονότα που ενεργούν αντικειμενικά
Τα παρακάτω γεγονότα, όταν επέλθουν στο πρόσωπο ενός εκ των συνοφειλετών,
έχουν ως αποτέλεσμα την απαλλαγή και των λοιπών (βλ. ΑΚ 483 § 1, 484 και 485,
αρχή της αντικειμενικής ενέργειας των ελαφρυντικών για τον οφειλέτη γεγονό-
των
501
).
496. Βλ. ενδεικτ.
Καράση
, άρθρα 481-482 αρ. 2·
Π. Βάλληνδα
, άρθρο 482 αρ. 3 επ.·
Σπυριδάκη/Περάκη
,
άρθρο 482 αρ. 2·
Καράκωστα
, άρθρα 481-482 αρ. 1867·
Αστ. Γεωργιάδη
, § 13 αρ. 21.
497. Βλ.
ΑΠ 616/1967
ΝοΒ 1968,230·
ΕφΑθ 921/1973
ΕΕμπΔ 25,59·
ΠρΧαλκ 468/1974
ΝοΒ 1974,1325.
498. Βλ.
ΑΠ 404/1964
ΝοΒ 1964,1000·
ΑΠ 1475/2010
ΝοΒ 2011,987·
ΑΠ 871/2010
ΝοΒ 2010,2484·
ΑΠ
119/1999
ΝοΒ 2000,478·
ΕφΛαρ 361/2014
ΤΝΠ ΔΣΑ·
ΕφΔωδ 236/2001
ΕΣυγκΔ 2001,554.
499. Βλ.
ΑΠ 616/1967
ΝοΒ 1968,230·
ΕφΝαυπλ 36/1967
ΝοΒ 1967,462.
500. Βλ.
Φίλιο
, § 89 Β 3·
Αν. Παπαχρήστου
, σελ. 700·
Παναγόπουλο
, Δ 1996,76-77·
Καράκωστα
, άρθρα
481-482 αρ. 1884·
Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα (-Νίκα),
άρθρο 74 αρ. 1·
Μ. Μαργαρίτη/Α. Μαργαρίτη
,
άρθρο 74 αρ. 3 και 5·
Μπαλογιάννη
, άρθρο 74 αρ. 2·
Κλαμαρή/Κουσούλη
, σελ. 135·
ΑΠ 1761/2014
ΤΝΠ ΔΣΑ (η κοινή εναγωγή των συνοφειλετών δεν αποτελεί υποχρέωση, αλλά δικαίωμα του δα-
νειστή)·
ΑΠ 365/2010
ΕφΑΔ 2010,1219·
ΑΠ 1349/2008
ΝοΒ 2010,698·
ΑΠ 245/2006
ΝΟΜΟΣ·
ΑΠ 1001/1990
ΕΔΠ 1993,121 παρατ.
Παπαδάκη
·
ΑΠ 645/1986
ΝοΒ 1987,545·
ΑΠ 83/1977
ΝοΒ
1977,1124·
ΕφΠειρ 582/2014
ΝΟΜΟΣ·
ΕφΑθ 5696/2009
ΤΝΠ ΔΣΑ («σε περίπτωση εις ολόκληρον
ενοχής, οι περισσότεροι εις ολόκληρον ενεχόμενοι στην καταβολή διαιρετής παροχής που είναι,
μεταξύ άλλων, και η χρηματική παροχή, συνδέονται με τα δεσμά της απλής ομοδικίας και δεν είναι
αναγκαίοι ομόδικοι»)·
ΕφΔωδ 236/2001
ΕΣυγκΔ 2001,554·
ΕφΠειρ 136/1994
ΑρχΝ 1995,674·
ΕφΑθ 6273/1986
Δ 1986,738·
ΕφΑθ 1624/1986
ΕλλΔνη 1989,659·
ΕφΑθ 5687/1975
Αρμ 1976,76·
ΠΠρΘεσ 22651/2007
Αρμ 2008,1650 με παρατ.
Κουμάνη
·
ΕιρΚυπ 31/2002
ΑρχΝ 2003,724. Αντι-
θέτως, υπέρ της αναγκαίας ομοδικίας (άρθρο 76 παρ. 1 στοιχ. δ΄:
«δεν μπορούν να υπάρχουν αντί-
θετες αποφάσεις απέναντι στους ομοδίκους»
) βλ.
Μητσόπουλο
, Η ομοδικία κατά το παρ’ ημίν
δίκαιον, Αφιέρωμα εις Γ. Οικονομόπουλον, 1981, σελ. 167-170 και από τη νμλγ.
ΜΠρΘεσπρ
369/1973
ΝοΒ 1974,261-262·
ΜΠρΑθ 3518/1973
Δ 1974,136.
501. Βλ.
Σπυριδάκη
, 280.11.
321
322
323