9 / 30
9
σης μέσα από τα «στενά...» δεν επηρεάζει κατά τα άλλα το νομικό κα-
θεστώς των υδάτων που σχηματίζουν τέτοια στενά ή την άσκηση από τα
Κράτη που συνορεύουν τα στενά της κυριαρχίας τους ή της δικαιοδοσίας
τους. Συμφωνία επίσης υπήρξε ως προς το ότι η διέλευση
transit
συνιστά
νέα και αυτοτελή ρύθμιση, χαρακτηρίζεται από συνεχή και ταχύ διάπλου
ο οποίος δεν πρέπει να παρεμποδίζεται ή να διακόπτεται από το παράκτιο
Κράτος και διακρίνεται πλέον σαφώς από την αβλαβή διέλευση. Επί πλέ-
ον το δικαίωμα διέλευσης
transit
εισάγει νέες ρυθμίσεις για την υπέρπτη-
ση αεροσκαφών μεταφέροντας κανόνες υπέρπτησης ανοικτής θάλασσας
στην υπέρπτηση αιγιαλίτιδας ζώνης. Όσον αφορά στη ρύθμιση της διέ-
λευσης, τα Κράτη των «στενών...» έχουν το δικαίωμα – και αυτό έχει ση-
μασία για την Ελλάδα στο Αιγαίο - να προσδιορίζουν θαλάσσιους διαδρό-
μους και σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας. Πέραν τούτου όμως τα Κρά-
τη των «στενών...» έχουν από την Σύμβαση και νομοθετικές αρμοδιότητες
για την ρύθμιση και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας με την έκδοση πρόσθε-
των κανονισμών εναρμονισμένων με τις ρυθμίσεις της Σύμβασης.
Ο συγγραφέας στη συνέχεια παρουσιάζει τη διαδρομή των ελληνικών
θέσεων κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης. Η Ελλάδα υποστήριξε ότι σε
μια γεωγραφική θαλάσσια ζώνη με πολυάριθμα νησιά που σχηματίζουν
μεγάλο αριθμό εναλλακτικών στενών το παράκτιο Κράτος θα έπρεπε να
έχει την αρμοδιότητα του προσδιορισμού διαδρόμων στα εναλλακτικά
στενά με διέλευση
transit
. Ο συγγραφέας με εξαιρετική διεισδυτικότη-
τα κατατάσσει τα «στενά...», με βάση τις ρυθμίσεις της Σύμβασης, σε έξι
κατηγορίες και η κατηγοριοποίηση αυτή οδηγεί, συνθετικά, στον εντοπι-
σμό του προσδιορισμού των «στενών...» στον περιβάλλοντα την Ελλάδα
θαλάσσιο χώρο. Πάντως, ο συγγραφέας επισημαίνει ότι ο προσδιορισμός
των διαδρόμων διελεύσεως γίνεται μεν από το παράκτιο κράτος αλλά σε
συνεργασία με το Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό.
Στις αναπτύξεις των επιμέρους θεμάτων ο κύριος Πολυδώρου προ-
βάλλει τη σημασία για την Ελλάδα του καθεστώτος των «στενών...» εν
όψει και της «κινητικότητος» του Τουρκικού πολεμικού ναυτικού και ιδι-
αίτερα επισημαίνει ότι στενά που εξυπηρετούν στρατηγικά συμφέροντα
ναυτικών δυνάμεων μετατρέπονται σε «στενά...» υπό καθεστώς διέλευ-
σης
transit
με αποτέλεσμα να δημιουργείται πρόβλημα ασφάλειας από
την ανεξέλεγκτη κίνηση πολεμικών πλοίων επιφανείας, υποβρυχίων (εν
καταδύσει) και στρατιωτικών αεροσκαφών.
Άγγελος Γιόκαρης
Ομοτ. Καθηγητής στη Νομική Σχολή
του Πανεπιστημίου Αθηνών